Lezersrecensie
Recensie ‘Yellowface’
Athena Liu is bestsellerauteur, terwijl niemand auteur June Hayward kent. Wanneer June per toeval getuige is van Athena’s dood, beseft ze dat dat haar kans is om beroemd te worden. Want: wat als ze het net voltooide manuscript van haar vriendin steelt, het onder haar eigen naam publiceert en een nieuwe, raciaal ambigue identiteit aanneemt?
Een bestseller over een gestolen bestseller, dat is deze ‘Yellowface’ al een hele tijd. Ik heb het boek graag gelezen en ik vloog er doorheen. En toch zit ik achteraf een beetje met gemengde gevoelens, vooral door bepaalde uitspraken van June.
June Hayward is geen perfect personage. En dat is Athena Liu ook niet. June leer je als lezer het beste kennen, al had ik nu ook niet het gevoel dat ik haar kon doorgronden. Ze slaagt er niet in haar carrière als auteur gelanceerd te krijgen en voelt veel zelfmedelijden en afgunst. Ze is vooral jaloers op het succes van haar vriendin Athena, met wie ze eigenlijk niet eens zo close is.
Dat gevoel van jaloezie probeert June op allerlei manieren te rechtvaardigen. Ze is daar goed in, in dingen rechtvaardigen. Met momenten komt ze erg bot en racistisch over. Want eigenlijk is het mooi van haar om het manuscript van haar vriendin af te werken en te publiceren, dixit June. Anders was haar werk verloren geweest. June heeft dus iets nobels gedaan, en het manuscript had het talent van June broodnodig om tot z’n recht te komen. En wat dan nog, dat ze publiceert onder de naam ‘Song’ en dat het haar goed uitkomt dat mensen daardoor denken dat ze Aziatisch is?
Toch kan je haar gedachtegang vaak volgen, daarvoor hoef je er niet mee akkoord te gaan. De uitgeverswereld is enorm competitief. Door Junes valse start als auteur, begrijp je waarom ze zo hopeloos graag wil dat haar plan lukt. June is ontzettend misnoegd dat mensen achter de waarheid dreigen te komen. Ze is bereid zich in allerlei bochten te wringen om haar gezicht te redden.
Een bestseller over een gestolen bestseller, dat is deze ‘Yellowface’ al een hele tijd. Ik heb het boek graag gelezen en ik vloog er doorheen. En toch zit ik achteraf een beetje met gemengde gevoelens, vooral door bepaalde uitspraken van June.
June Hayward is geen perfect personage. En dat is Athena Liu ook niet. June leer je als lezer het beste kennen, al had ik nu ook niet het gevoel dat ik haar kon doorgronden. Ze slaagt er niet in haar carrière als auteur gelanceerd te krijgen en voelt veel zelfmedelijden en afgunst. Ze is vooral jaloers op het succes van haar vriendin Athena, met wie ze eigenlijk niet eens zo close is.
Dat gevoel van jaloezie probeert June op allerlei manieren te rechtvaardigen. Ze is daar goed in, in dingen rechtvaardigen. Met momenten komt ze erg bot en racistisch over. Want eigenlijk is het mooi van haar om het manuscript van haar vriendin af te werken en te publiceren, dixit June. Anders was haar werk verloren geweest. June heeft dus iets nobels gedaan, en het manuscript had het talent van June broodnodig om tot z’n recht te komen. En wat dan nog, dat ze publiceert onder de naam ‘Song’ en dat het haar goed uitkomt dat mensen daardoor denken dat ze Aziatisch is?
Toch kan je haar gedachtegang vaak volgen, daarvoor hoef je er niet mee akkoord te gaan. De uitgeverswereld is enorm competitief. Door Junes valse start als auteur, begrijp je waarom ze zo hopeloos graag wil dat haar plan lukt. June is ontzettend misnoegd dat mensen achter de waarheid dreigen te komen. Ze is bereid zich in allerlei bochten te wringen om haar gezicht te redden.
1
Reageer op deze recensie