Lezersrecensie
Een onconventionele familie met een kloppend hart
Het ondenkbare is gebeurd: de mensheid is volledig uitgestorven en de robots hebben de wereld overgenomen… Maar in een afgelegen bos in wat vroeger Amerika was, blijkt toch een laatste mens te wonen: Victor, een jonge uitvinder die is opgevoed door een robot genaamd Gio. Samen met zijn zelf gerepareerde vrienden zuster Ratched (een sociopathische robot met een heel droge humor) en Rambo (een stofzuigerrobotje met een hart van goud) leidt Victor een simpel, maar fijn bestaan in het bos. Op een dag vinden ze echter een bijna vergane robot die ze Hap noemen – Victor besluit hem te repareren ondanks zijn agressieve gedrag en zet daarmee een serie gebeurtenissen in gang die Victors leventje volledig en voorgoed op zijn kop zetten.
Het boomhuis in het bos is het derde naar Nederlands vertaalde boek van TJ Klune (1982) en is vertaald door Anneke Bok. Klunes humor en toegankelijke schrijfstijl zorgen ervoor dat je meteen in het verhaal wordt gezogen en om de bonte personages gaat geven. Vooral zuster Ratched is een fantastisch personage – bijna al haar dialogen zijn oneliners waar je om moet lachen. Ook Rambo is een leuke robot door zijn naïviteit en zijn aandoenlijke vrolijkheid.
De verhaalopbouw is vrij standaard: het begint met een proloog, en vervolgens volgt het grotendeels de lijnen van een typisch reisverhaal; je begint op de ene plek, hebt in het middenstuk de reis, en dan vervolgens de eindbestemming. Deze structuur is wel heel effectief. De personages maken niet alleen fysiek een reis door, maar groeien als personen (en menselijke robots) ook enorm. Victor trekt voor het eerst de wereld in en ontdekt door schade en schande hoe de wereld nu werkt, zonder goed geweten te hebben hoe de wereld überhaupt eerst was.
Klune laat, net als in zijn andere boeken, de familiedynamiek tussen de personages heel mooi naar voren komen. ‘Found family’ is een term die je bij al zijn boeken wel terugvindt; de personages in zijn boeken zijn misschien niet gerelateerd aan elkaar, maar ze hebben elkaar wel gevonden en gekozen als familie. Ook andere thema’s zoals wat het betekent om mens te zijn en duurzaamheid zijn ook goed door de verhaallijn heen gevlochten. Misschien dat het niet zo realistisch is dat de aarde ooit zal worden overgenomen door robots, maar de kans dat we de wereld om ons heen ooit zullen vernietigen is wel degelijk daar.
Het boomhuis in het bos is een heel vermakelijk boek dankzij alle oneliners, de goed uitgewerkte thema's die je aan het denken zetten en de fijne familiedynamiek tussen de personages. Het verhaal is vrij standaard en voorspelbaar, mede doordat het boek gebaseerd is op Pinokkio, maar dat doet niet te veel af aan het leesplezier.
Het boomhuis in het bos is het derde naar Nederlands vertaalde boek van TJ Klune (1982) en is vertaald door Anneke Bok. Klunes humor en toegankelijke schrijfstijl zorgen ervoor dat je meteen in het verhaal wordt gezogen en om de bonte personages gaat geven. Vooral zuster Ratched is een fantastisch personage – bijna al haar dialogen zijn oneliners waar je om moet lachen. Ook Rambo is een leuke robot door zijn naïviteit en zijn aandoenlijke vrolijkheid.
De verhaalopbouw is vrij standaard: het begint met een proloog, en vervolgens volgt het grotendeels de lijnen van een typisch reisverhaal; je begint op de ene plek, hebt in het middenstuk de reis, en dan vervolgens de eindbestemming. Deze structuur is wel heel effectief. De personages maken niet alleen fysiek een reis door, maar groeien als personen (en menselijke robots) ook enorm. Victor trekt voor het eerst de wereld in en ontdekt door schade en schande hoe de wereld nu werkt, zonder goed geweten te hebben hoe de wereld überhaupt eerst was.
Klune laat, net als in zijn andere boeken, de familiedynamiek tussen de personages heel mooi naar voren komen. ‘Found family’ is een term die je bij al zijn boeken wel terugvindt; de personages in zijn boeken zijn misschien niet gerelateerd aan elkaar, maar ze hebben elkaar wel gevonden en gekozen als familie. Ook andere thema’s zoals wat het betekent om mens te zijn en duurzaamheid zijn ook goed door de verhaallijn heen gevlochten. Misschien dat het niet zo realistisch is dat de aarde ooit zal worden overgenomen door robots, maar de kans dat we de wereld om ons heen ooit zullen vernietigen is wel degelijk daar.
Het boomhuis in het bos is een heel vermakelijk boek dankzij alle oneliners, de goed uitgewerkte thema's die je aan het denken zetten en de fijne familiedynamiek tussen de personages. Het verhaal is vrij standaard en voorspelbaar, mede doordat het boek gebaseerd is op Pinokkio, maar dat doet niet te veel af aan het leesplezier.
1
Reageer op deze recensie