Een breder, diepgaander en beter vervolg

Lady Smoke is het vervolg op Ash Princess van auteur Laura Sebastian (1990). Het boek pakt de draad meteen weer op. Theo heeft haar rol als koningin van Astrea nu met beide handen aangepakt en is bereid om alles te doen om haar land en volk te redden uit de tirannie van de Kaiser, de man die met zijn Kalovaxische volk haar land veroverde en haar moeder tien jaar geleden doodde. Theo is nu geen 'prinses van as' meer, maar het valt niet mee om haarzelf en anderen ervan te overtuigen dat zij de persoon is die haar onderdrukte volk kan redden.

Het eerste deel leed eronder dat alles afspeelde in één locatie: het kasteel in Astrea waar Theo elke dag moest toezien hoe de Kaiser op haar moeders troon zat. Het duurde lang voor er iets gebeurde en het verhaal op gang kwam, maar Lady Smoke maakt gelukkig veel goed op dat vlak. Theo ontvlucht aan het begin van dit boek haar thuisland en vaart mee met de piratenvloot van Dragonsbane, die in de cliffhanger van het eerste deel de tweelingzus van haar moeder bleek te zijn. Ondanks de gelijkenissen is ze echter heel anders dan de moeder die Theo kende, en dus botsen de twee in een soort machtsstrijd.

Het fijne is dat Theo steeds meer uit de schulp kruipt van ‘Lady Thora’, het gedweeë meisje dat ze onder toeziend oog van haar vijanden probeerde te zijn. Steeds meer groeit ze in haar rol als koningin en durft ze haar eigen beslissingen te nemen. Haar ontwikkeling gaat langzaam maar gestaag, en is realistisch. Ze is niet in één klap de perfecte leider die haar volk nodig heeft. Ze is nog steeds kwetsbaar en laat zich vaker wel dan niet door haar hart leiden in plaats van haar verstand.

Naast Theo’s sterke ontwikkeling worden ook de belangrijkste bijpersonages verder uitgediept. Zo komt de lezer meer te weten over Artemisia en haar relatie met haar moeder, Dragonsbane, en verandert Søren van een liefdeszieke en ietwat naïeve jongen in een vastberaden en slimme potentiële bondgenoot. Die liefde is iets wat in Ash Princess voor een clichématige driehoeksverhouding zorgde tussen Theo, haar jeugdvriend Blaise en Søren, de zoon van de tiran die nu op haar moeders troon zit. Ook in dit deel wordt hierop verder geborduurd, maar gelukkig blijft de focus vooral op het doel om Theo’s land te heroveren.

In Lady Smoke wordt het probleem van de eentonige omgeving verholpen doordat Theo naar het land Sta’Crivero reist, waar ze voor het eerst in contact komt met begrippen als ‘wetenschap’ en ‘technologie’. Hier vindt ze bescherming, maar de leider van het land is vooral uit op het geld dat hij verdient door alle huwelijkskandidaten van Theo op te vangen, die vanuit de hele wereld komen. Theo wordt namelijk gedwongen (door Dragonsbane) om een echtgenoot te kiezen die leger heeft dat groot genoeg is om Astrea te heroveren. Alleen trouwen Astreaanse koninginnen niet, en wil Theo zichzelf niet verkopen aan iemand die uit is op haar bruidsschat en thuisland. Ze komt in een onmogelijke situatie terecht, waarbij ze moet kiezen tussen wat het beste is voor haar land en wat het beste is voor haarzelf, al is die keuze als koningin al snel gemaakt.

De politieke intriges en de groei van Theo als persoon zijn leuk om te volgen en geven dit tweede deel de nodige wereldbouw en pit die aan het eerste deel ontbraken. De wereld van Theo wordt verbreed en de lezer maakt kennis met de andere landen en culturen die in deze wereld bestaan. Het is op veel vlakken sterker en vlotter dan Ash Princess en heeft daardoor absoluut geen last van het zogeheten ‘tweededeelsyndroom’. Ook nu zorgt het einde van het boek dat je het liefst verder wilt lezen om te zien hoe Theo zich verder zal ontwikkelen.