Lezersrecensie
Een kleurrijk avontuur
Ik heb een zwak voor boeken waarin muziek de hoofdrol speelt, aangezien muziek mij met de paplepel is ingegoten. Melody en het eiland van muziek is zo’n soort boek dat onmiddellijk mijn aandacht trok. En niet geheel verrassend: het beschikt over een sprankelende cover, ongelooflijk gedetailleerde tekeningen waarop van alles te zien is, diverse personages in alle kleuren van de regenboog en zelfs een app waarop je de liedjes kunt luisteren.
In het Eiland van Muziek gaan kinderen mee op een reis door muziek samen met Melody en haar gevleugelde fluit. Alles op het Eiland van Muziek is een beetje bizar: de palmbomen zijn instrumenten, vogels zingen het alfabet, liedjes worden ontvangen aan de telefoon en weer doorgestuurd en er is een heuse zingende zeemeermin in een schelp. Alles op het Eiland van Muziek ademt melodieën, overal zijn instrumenten en er is niet een iemand die stil kan blijven staan.
Terwijl Melody haar fluit probeert te vangen, die er stiekem vandoor gevlogen is, maakt ze niet alleen kennis met het eiland, maar vooral ook met de kinderen die ze daar tegenkomt. Kinderen van allerlei verschillende nationaliteiten vertellen haar iets over de liedjes die zij zingen en waarom zij die zingen. Zo zingt Farah een liedje over de oogst, Amawolé zingt het lied van de haan en Melody zingt zelf over een de prinses van de zee die schelpen verzamelt op het strand. Ondanks de verschillen tussen al deze kinderen, brengt de muziek hen samen – misschien niet een nieuwe boodschap, maar wel eentje die zo treffend is dat het verteld mag blijven worden.
Melody en het Eiland van Muziek is geschreven en geïllustreerd door meesterlijke illustrator Enzo Pérès-Labourdette en ontstaan in samenwerking met Stichting de Vrolijkheid; een netwerk van professionele kunstenaars, regelaars, vrijwilligers, kinderen, jongeren en ouders, die samen werkelijks meer dan 100 kunstprojecten op bijna 30 asielzoekerscentra realiseren. Uit deze samenwerking is een prachtig verhaal voortgekomen dat eigenlijk ieder kind eens zou moeten horen.
Twee dingen die voor mij echt opvielen aan dit boek zijn de illustraties en de diversiteit. De illustraties zijn qua kleur en details echt uniek in zijn soort; ze spatten van het papier af en tegelijkertijd kan je er wel uren naar kijken. Er gebeurt zo ongelooflijk veel! Ook het opvallende omslag mag niet onbenoemd blijven: de glanzende gouden details laten het boek stralen en geven het een ietwat koninklijk tintje.
Daarnaast zitten de prenten natuurlijk vol diversiteit, waardoor ieder kind zich hierin kan herkennen. Kinderen leren hun horizon verbreden; ze horen liedjes in andere talen, gezongen door kinderen en jongeren op het AZC onder leiding van componist / gitaris Lex Pantelic. Met een QR-code kan je deze beluisteren, wat het verhaal een extra dimensie geeft. Kortom, een muzikaal avontuur. Zowel luchtig als heel waardevol!
In het Eiland van Muziek gaan kinderen mee op een reis door muziek samen met Melody en haar gevleugelde fluit. Alles op het Eiland van Muziek is een beetje bizar: de palmbomen zijn instrumenten, vogels zingen het alfabet, liedjes worden ontvangen aan de telefoon en weer doorgestuurd en er is een heuse zingende zeemeermin in een schelp. Alles op het Eiland van Muziek ademt melodieën, overal zijn instrumenten en er is niet een iemand die stil kan blijven staan.
Terwijl Melody haar fluit probeert te vangen, die er stiekem vandoor gevlogen is, maakt ze niet alleen kennis met het eiland, maar vooral ook met de kinderen die ze daar tegenkomt. Kinderen van allerlei verschillende nationaliteiten vertellen haar iets over de liedjes die zij zingen en waarom zij die zingen. Zo zingt Farah een liedje over de oogst, Amawolé zingt het lied van de haan en Melody zingt zelf over een de prinses van de zee die schelpen verzamelt op het strand. Ondanks de verschillen tussen al deze kinderen, brengt de muziek hen samen – misschien niet een nieuwe boodschap, maar wel eentje die zo treffend is dat het verteld mag blijven worden.
Melody en het Eiland van Muziek is geschreven en geïllustreerd door meesterlijke illustrator Enzo Pérès-Labourdette en ontstaan in samenwerking met Stichting de Vrolijkheid; een netwerk van professionele kunstenaars, regelaars, vrijwilligers, kinderen, jongeren en ouders, die samen werkelijks meer dan 100 kunstprojecten op bijna 30 asielzoekerscentra realiseren. Uit deze samenwerking is een prachtig verhaal voortgekomen dat eigenlijk ieder kind eens zou moeten horen.
Twee dingen die voor mij echt opvielen aan dit boek zijn de illustraties en de diversiteit. De illustraties zijn qua kleur en details echt uniek in zijn soort; ze spatten van het papier af en tegelijkertijd kan je er wel uren naar kijken. Er gebeurt zo ongelooflijk veel! Ook het opvallende omslag mag niet onbenoemd blijven: de glanzende gouden details laten het boek stralen en geven het een ietwat koninklijk tintje.
Daarnaast zitten de prenten natuurlijk vol diversiteit, waardoor ieder kind zich hierin kan herkennen. Kinderen leren hun horizon verbreden; ze horen liedjes in andere talen, gezongen door kinderen en jongeren op het AZC onder leiding van componist / gitaris Lex Pantelic. Met een QR-code kan je deze beluisteren, wat het verhaal een extra dimensie geeft. Kortom, een muzikaal avontuur. Zowel luchtig als heel waardevol!
1
Reageer op deze recensie