Lezersrecensie
Kleine setting, grote personages
Dit boek is een psychologisch spel voor iedereen: de personages en de lezer.
Alex Haentjes, een moordenaar, wil onder een voorwaarde het boekje over zijn verleden opendoen. Hij wil zijn levenswerk kwijt in een biografie en hij heeft zelf al voor ogen wie zijn biografie moet schrijven: Benard Depaepe. Bernard blijkt een uitgebluste journalist/auteur en snapt niet waarom juist hij deze opdracht krijgt. Al gauw rijst de vraag wie in wiens leven aan het graven is.
Dit verhaal speelt zich grotendeels af in een kamer van de gevangenis. Het decor is klein, de personages zijn groot en ijzersterk.
Alex Haentjes: moordenaar, sociaal vaardig en bijster intelligent. Alex komt over als een man die de ruimte vult als hij binnenstapt en als hij eenmaal zit, kijkt hij recht door je heen. Met zijn haarscherpe observaties en rake vragen, gaat dit personage onder je huid zitten. En ook onder die van Bernard. Alex weet wat hij doet en weet het interview precies naar zijn eigen hand te zetten. Het lijkt wel een spel voor hem: hij plaatst de pionnen, hij geeft tips, maar bovenal weet hij de uitkomst al.
Bernard Depaepe: een auteur met een writer’s block, eenzaam en argwanend. Een biografie over een moordenaar lijkt een uitgelezen kans om zijn auteurschap een nieuw leven in te blazen. Echter, Bernard staat er niet om te springen. Gedurende het verhaal vind ik zelfs dat Bernard een bord voor zijn kop heeft als Alex hem tips geeft om verschillende moorden op te lossen.
Kortom: de personages zijn uitgediept en goed neergezet en dat maakt ze voor mij ijzersterk.
Psychologie speelt een grote rol in dit boek, maar ook daarbuiten. Als lezer word je namelijk flink aan het nadenken gezet. Dit komt onder andere door verhalen van vroeger die met het hedendaagse verhaal zijn verweven.
Alex Haentjes, een moordenaar, wil onder een voorwaarde het boekje over zijn verleden opendoen. Hij wil zijn levenswerk kwijt in een biografie en hij heeft zelf al voor ogen wie zijn biografie moet schrijven: Benard Depaepe. Bernard blijkt een uitgebluste journalist/auteur en snapt niet waarom juist hij deze opdracht krijgt. Al gauw rijst de vraag wie in wiens leven aan het graven is.
Dit verhaal speelt zich grotendeels af in een kamer van de gevangenis. Het decor is klein, de personages zijn groot en ijzersterk.
Alex Haentjes: moordenaar, sociaal vaardig en bijster intelligent. Alex komt over als een man die de ruimte vult als hij binnenstapt en als hij eenmaal zit, kijkt hij recht door je heen. Met zijn haarscherpe observaties en rake vragen, gaat dit personage onder je huid zitten. En ook onder die van Bernard. Alex weet wat hij doet en weet het interview precies naar zijn eigen hand te zetten. Het lijkt wel een spel voor hem: hij plaatst de pionnen, hij geeft tips, maar bovenal weet hij de uitkomst al.
Bernard Depaepe: een auteur met een writer’s block, eenzaam en argwanend. Een biografie over een moordenaar lijkt een uitgelezen kans om zijn auteurschap een nieuw leven in te blazen. Echter, Bernard staat er niet om te springen. Gedurende het verhaal vind ik zelfs dat Bernard een bord voor zijn kop heeft als Alex hem tips geeft om verschillende moorden op te lossen.
Kortom: de personages zijn uitgediept en goed neergezet en dat maakt ze voor mij ijzersterk.
Psychologie speelt een grote rol in dit boek, maar ook daarbuiten. Als lezer word je namelijk flink aan het nadenken gezet. Dit komt onder andere door verhalen van vroeger die met het hedendaagse verhaal zijn verweven.
1
1
Reageer op deze recensie