Lezersrecensie
Zeer interessant, als een spiegel voor jezelf of de mensen om je heen
De onverklaarbare spanning in jouw lijf, jouw triggers en effectief van je afschrijven. Naast kinder-PTSS komen ook deze onderwerpen in Onder hoogspanning aan bod. Het boek is leerzaam voor iedereen die zichzelf beter wilt leren kennen en van psychologie houdt.
In Onder hoogspanning biedt Anna Runkle diepgaande inzichten in de gevolgen van trauma en de rol van neurologische disregulatie, waardoor je een ontregeld zenuwstelsel kunt herkennen en helen.
Al voordat het boek op de mat viel, was ik benieuwd naar de inzichten die dit boek me zou kunnen geven. Iedereen maakt namelijk wel iets vervelends mee, zo ik ook. Ik had misschien verwacht dat dit boek ‘veel’ zou zijn, maar door de rustige en duidelijke schrijfstijl viel dat mee.
Ik was nog niet bekend met kinder-PTSS. Misschien komt dit ook omdat het nog geen ‘erkende diagnose’ is. Desondanks is het wel super interessant om over te lezen. Wellicht haal je er zelf iets uit of leer je een persoon uit je naaste omgeving door dit boek beter kennen.
Ik herkende mezelf niet volledig in het boek, waardoor een groot gedeelte vooral leerzaam was. Voor de gedeelten waar ik mezelf wel in herkende, zoals mijn triggers of onverklaarbare spanningen, heb ik echt iets opgestoken. Vooral om erachter te komen. Wat ik uit dit boek meeneem zijn de volgende punten:
(1) Schrijf wrokgevoelens en angsten op. Verscheur het briefje daarna.
Het lucht voor mij op om gevoelens van me af te schrijven, zodat ze niet meer in mijn hoofd (of lijf) blijven zitten. Daarnaast geeft het schrijven me inzichten die ik zelf niet had kunnen bedenken. Gevoelens rolden soms zo mijn pen uit.
(2) Mijn triggers herkennen.
Ik vond het prettig om mezelf een stukje beter te leren kennen aan de hand van mijn triggers. De geboden handvatten door Runkle zijn bruikbaar en eenvoudig toe te passen.
Voor nu berg ik het boek op, omdat ik de oefening eigen heb kunnen maken. Maar ik sluit niet uit dat ik dit boek er binnenkort weer bijpak.
In Onder hoogspanning biedt Anna Runkle diepgaande inzichten in de gevolgen van trauma en de rol van neurologische disregulatie, waardoor je een ontregeld zenuwstelsel kunt herkennen en helen.
Al voordat het boek op de mat viel, was ik benieuwd naar de inzichten die dit boek me zou kunnen geven. Iedereen maakt namelijk wel iets vervelends mee, zo ik ook. Ik had misschien verwacht dat dit boek ‘veel’ zou zijn, maar door de rustige en duidelijke schrijfstijl viel dat mee.
Ik was nog niet bekend met kinder-PTSS. Misschien komt dit ook omdat het nog geen ‘erkende diagnose’ is. Desondanks is het wel super interessant om over te lezen. Wellicht haal je er zelf iets uit of leer je een persoon uit je naaste omgeving door dit boek beter kennen.
Ik herkende mezelf niet volledig in het boek, waardoor een groot gedeelte vooral leerzaam was. Voor de gedeelten waar ik mezelf wel in herkende, zoals mijn triggers of onverklaarbare spanningen, heb ik echt iets opgestoken. Vooral om erachter te komen. Wat ik uit dit boek meeneem zijn de volgende punten:
(1) Schrijf wrokgevoelens en angsten op. Verscheur het briefje daarna.
Het lucht voor mij op om gevoelens van me af te schrijven, zodat ze niet meer in mijn hoofd (of lijf) blijven zitten. Daarnaast geeft het schrijven me inzichten die ik zelf niet had kunnen bedenken. Gevoelens rolden soms zo mijn pen uit.
(2) Mijn triggers herkennen.
Ik vond het prettig om mezelf een stukje beter te leren kennen aan de hand van mijn triggers. De geboden handvatten door Runkle zijn bruikbaar en eenvoudig toe te passen.
Voor nu berg ik het boek op, omdat ik de oefening eigen heb kunnen maken. Maar ik sluit niet uit dat ik dit boek er binnenkort weer bijpak.
1
Reageer op deze recensie