Lezersrecensie
Een woordenkunstenaar schrijft een boek
Dit verhaal is goed, maar bovenal hard. Voor mij gaat Tussenjaren over verslaafd zijn aan een ander, over narcisme en waarom sommige mensen beter geen ouder kunnen worden.
Zal ze er zijn? Met die vraag stapt Charles de luchthaven binnen. Dertig jaar eerder is Sylviane, zijn eerste vrouw en moeder van hun dochtertje Claudia, met de noorderzon verdwenen. Het enige wat ze achterliet: een brief met de belofte om elkaar drie decennia later terug te zien in Napels.
In het boek volgen we Charles en zijn gedachten. Het is een constant komen en gaan van herinneringen aan zijn eerste leven. Charles’ kijk op het verleden is een blijk van dat je nooit weet wat er in iemands anders hoofd omgaat, welke gevoelens er huishouden en welke spoken uit het verleden nog steeds aanwezig zijn.
Dit verhaal weerspiegelt uitdagingen in het leven. Van grootheidswaanzin tot verslavingen en hunkeren naar meer. In het bijzonder is dit een spiegel voor mensen zonder kinderhart maar met een kinderwens.
Middels dit boek laat Dangre zien dat taal een kunst is. Woorden die niet eerder in zinnen zijn samengebracht, ontmoeten elkaar en maken samen dubbelzinnige, harde, maar ook mooie betekenissen.
“Leven in de kladversie van het bestaan en toe zijn aan de definitieve versie.”
“Er was een vergissing in het bouwsel van ons leven gekropen - en de constructiefout heette Claudia.”
Zal ze er zijn? Met die vraag stapt Charles de luchthaven binnen. Dertig jaar eerder is Sylviane, zijn eerste vrouw en moeder van hun dochtertje Claudia, met de noorderzon verdwenen. Het enige wat ze achterliet: een brief met de belofte om elkaar drie decennia later terug te zien in Napels.
In het boek volgen we Charles en zijn gedachten. Het is een constant komen en gaan van herinneringen aan zijn eerste leven. Charles’ kijk op het verleden is een blijk van dat je nooit weet wat er in iemands anders hoofd omgaat, welke gevoelens er huishouden en welke spoken uit het verleden nog steeds aanwezig zijn.
Dit verhaal weerspiegelt uitdagingen in het leven. Van grootheidswaanzin tot verslavingen en hunkeren naar meer. In het bijzonder is dit een spiegel voor mensen zonder kinderhart maar met een kinderwens.
Middels dit boek laat Dangre zien dat taal een kunst is. Woorden die niet eerder in zinnen zijn samengebracht, ontmoeten elkaar en maken samen dubbelzinnige, harde, maar ook mooie betekenissen.
“Leven in de kladversie van het bestaan en toe zijn aan de definitieve versie.”
“Er was een vergissing in het bouwsel van ons leven gekropen - en de constructiefout heette Claudia.”
1
Reageer op deze recensie