Lezersrecensie
Een inspirerende biografie die leest als een roman
Frieda Pruim is hoofdredacteur van het kwartaaltijdschrift Genoeg en inhoudelijk redacteur voor de uitgeverijen Thema en Samsara. Ze maakte eerder met Jotika een bundel met Jokita’s mooiste Boeddhistische teksten, Anders zien.
Voor deze biografie sprak Pruim uitvoerig met Jotika Hermsen en met ruim veertig mensen die om haar heen stonden en staan. Ook kreeg ze inzicht in Jokita;s persoonlijke dagboeken.
Hoe belandde een eenvoudige boerendochter in de ene na de andere leidinggevende functie van diverse spirituele stromingen?
Frieda Pruim ontmoette Jotika in 2006 en werd door haar geïnspireerd. Daarnaast werd ze erg nieuwsgierig naar deze vrouw. Ze stak veel tijd in deze biografie en laat ook merken dat ze veel onderzoek heeft gedaan om het verhaal zo compleet mogelijk weer te geven.
Jotika ging met vier verschillende namen door het leven en elke naam hoort bij een bepaalde periode en elk naam wordt in een apart deel van het boek beschreven en geïllustreerd met foto’s.
Jo vat haar eigen jeugd samen in de zin: “We waren allemaal welkom maar werden niet als unieke personen gezien.”
Ze verlangt naar meer en vindt meer rust en spirituele ontwikkeling in het klooster in Denekamp. Het eerste deel geeft een mooi tijdsbeeld over Overijssel in de jaren dertig tot zeventig. Heel mooi verwoord.
De volgende delen zijn meer gericht op de spirituele ontwikkelingen, ervaringen en ontmoetingen die er waren, zowel in Hengelo, haar nieuwe woonplaats als ze uittreedt als non en als in Amsterdam waar ze later gaat wonen en andere delen van de wereld.
Haar persoonlijke groei en het lezen over de verschillende mensen waarbij ze in de leer gaat om nog meer kennis op te doen is zo boeiend om te lezen, vooral omdat ze als meisje deze ruimte niet kreeg en als volwassene de ruimte nam om te groeien.
De schrijfstijl van Pruim is toegankelijk, open en direct, ze beschrijft alles zoals het is en draait niet om het verhaal heen. Ze maakt soms wel wat sprongen in de tijd maar de korte verwijzingen helpen de lezer steeds weer goed op weg,
Het is een eerlijk boek, Frieda Pruim heeft met veel mensen gesproken en de meesten zijn lovend over deze vrouw; een warm en hartelijk persoon die mensen wil helpen in hun spirituele groei en met hun geloof. Ze geven gelukkig ook aan waar ze moeite mee hadden, zoals haar eigenwijsheid en dat je wel Jotika’s normen moest volgen, ze vroeg veel van de mensen om haar heen, maar ook van haarzelf.
In het boek vindt de lezer meerdere mooie zinnen en thema’s die zeker aan zullen spreken en die het boek echt diepgang geven en stof tot nadenken. Het is heel mooi om tussen de regels door Jotika’s visie zelf te ontdekken.
Voor deze biografie sprak Pruim uitvoerig met Jotika Hermsen en met ruim veertig mensen die om haar heen stonden en staan. Ook kreeg ze inzicht in Jokita;s persoonlijke dagboeken.
Hoe belandde een eenvoudige boerendochter in de ene na de andere leidinggevende functie van diverse spirituele stromingen?
Frieda Pruim ontmoette Jotika in 2006 en werd door haar geïnspireerd. Daarnaast werd ze erg nieuwsgierig naar deze vrouw. Ze stak veel tijd in deze biografie en laat ook merken dat ze veel onderzoek heeft gedaan om het verhaal zo compleet mogelijk weer te geven.
Jotika ging met vier verschillende namen door het leven en elke naam hoort bij een bepaalde periode en elk naam wordt in een apart deel van het boek beschreven en geïllustreerd met foto’s.
Jo vat haar eigen jeugd samen in de zin: “We waren allemaal welkom maar werden niet als unieke personen gezien.”
Ze verlangt naar meer en vindt meer rust en spirituele ontwikkeling in het klooster in Denekamp. Het eerste deel geeft een mooi tijdsbeeld over Overijssel in de jaren dertig tot zeventig. Heel mooi verwoord.
De volgende delen zijn meer gericht op de spirituele ontwikkelingen, ervaringen en ontmoetingen die er waren, zowel in Hengelo, haar nieuwe woonplaats als ze uittreedt als non en als in Amsterdam waar ze later gaat wonen en andere delen van de wereld.
Haar persoonlijke groei en het lezen over de verschillende mensen waarbij ze in de leer gaat om nog meer kennis op te doen is zo boeiend om te lezen, vooral omdat ze als meisje deze ruimte niet kreeg en als volwassene de ruimte nam om te groeien.
De schrijfstijl van Pruim is toegankelijk, open en direct, ze beschrijft alles zoals het is en draait niet om het verhaal heen. Ze maakt soms wel wat sprongen in de tijd maar de korte verwijzingen helpen de lezer steeds weer goed op weg,
Het is een eerlijk boek, Frieda Pruim heeft met veel mensen gesproken en de meesten zijn lovend over deze vrouw; een warm en hartelijk persoon die mensen wil helpen in hun spirituele groei en met hun geloof. Ze geven gelukkig ook aan waar ze moeite mee hadden, zoals haar eigenwijsheid en dat je wel Jotika’s normen moest volgen, ze vroeg veel van de mensen om haar heen, maar ook van haarzelf.
In het boek vindt de lezer meerdere mooie zinnen en thema’s die zeker aan zullen spreken en die het boek echt diepgang geven en stof tot nadenken. Het is heel mooi om tussen de regels door Jotika’s visie zelf te ontdekken.
1
Reageer op deze recensie