Dit is echt een heerlijke roman om gelezen te hebben en misschien ooit de reis nog een keer over te doen. Met auto en zonder giraffe.

De Pasja van Egypte geeft de koning van Frankrijk een cadeautje en niet zomaar iets, een giraffe, een dier dat bijna niemand in Europa nog heeft gezien en dat erg tot de verbeelding spreekt bij velen. Het dier moet alleen nog even naar Parijs worden vervoerd. Na enige voorbereiding vertrekt er een bont gezelschap van Marseille naar Parijs. Te voet. In 42 dagen werd er 880 kilometer afgelegd en dit boek vertelt het bijzondere verhaal van deze tocht.
Het verhaal vertelt bijna per dag hoe de tocht verloopt, welke obstakels de begeleiders en de zoöloog tegenkomen, over hoe Frankrijk er toen uitzag. et gaat over hoe de mensen in de verschillende steden en dorpen onderweg reageerden op hun eerste ontmoeting met de giraffe.
Atir, de Soedanees en Saint-Hilaire vertellen om de beurt hoe zij de tocht ervaren.
Maar het is nog meer een verhaal over hoe de vriendschap tussen een jongen uit Soedan en een geleerde uit Frankrijk kan ontstaan. Eerst is er niets anders dan weerstand. Saint-Hilaire wil Atir helemaal niet meenemen op deze tocht maar gedurende de wandeling leren ze elkaar kennen en beter verstaan. Er ontstaat een vriendschap die nooit meer kapot zal gaan. Zelfs niet als anderen daar hun best voor doen.

“ De hele tocht is hij goed gehumeurd. We mogen Atir allen als voorbeeld nemen.” (saint – Hilaire)

Het boek heet Kom Atir kom, en niet Kom Zarafa kom en dat maakt het heel bijzonder want de hoofdrol is niet aan de giraffe gegeven maar aan de persoon die een kleine rol zou spelen maar een mooie plek inneemt in het hart van de lezer.

“Het lijkt wel alsof hij schoenen wil kopen voor Zarafa. Een giraffe in regenjas met capuchon en schoenen? Ik begin te lachen want ik heb het vast niet goed begrepen” (Atir)

Vanaf het begin neemt Agnita de Ranitz de lezer mee op deze bijzondere tocht. Ze heeft deze tocht ook zelf gemaakt, niet helemaal te voet maar toch, en heeft eeuwen na deze gebeurtenissen nog effecten van deze tocht gezien in namen van landhuizen waar dit gezelschap verbleven zou hebben. Ook heeft zij in Kenia giraffen bestudeerd en hierdoor heeft ze met dezelfde verwondering als Saint-Hilaire over dit bijzondere dier kunnen schrijven. De giraffe wordt sterker en groter maar Saint -Hilaire kan de reis ter nauwer nood volbrengen. Het is op het laatst erg spannend of de droom, aankomen in Parijs, wel zou kunnen lukken.
De beschrijvingen van de omgeving, de boeiende personages en de vaak ontroerende teksten en gesprekken tussen de 2 echte hoofdpersonen zijn zo echt beschreven, het worden personen die je zou willen ontmoeten. Dit is echt een heerlijke roman om gelezen te hebben en misschien ooit de reis nog een keer over te doen. Met auto en zonder giraffe.