Liefdevolle en warme vriendschap in roman met lange aanloop
Judith Lennox bracht het grootste gedeelte van haar jeugd door op het Engelse platteland. Toen ze achttien was vertrok ze naar de universiteit van Lancaster om Engelse taal- en letterkunde te studeren. Haar repertoire bestaat grotendeels uit historische romans. Hiermee heeft ze sinds haar debuut in de jaren 90 al een flinke groep lezers voor zich gewonnen. Zomers aan zee is haar nieuwste roman. De Nederlandse vertaling is van de hand van Titia Ram.
'Lennox heeft een zeer beeldende schrijfstijl en maakt regelmatig gebruik van lange zinnen.' - recensent Eline
In deze roman volgen we de drie vriendinnen Bea, Emma en Marissa. Het verhaal begint nogal rommelig. De jonge Bea stort zich vol overgave in een relatie. Ze is er dan ook kapot van als deze eindigt in een gebroken hart. In de hoofdstukken die volgen wordt al gauw duidelijk dat het leven van Emma en Marissa niet veel soepeler is verlopen. Ook is daar nog Tamar, de moeder van Emma. Zij staat altijd voor iedereen klaar, maar niemand weet van het grote geheim waar ze mee leeft.
Het is duidelijk dat ze allemaal een andere achtergrond hebben. Dat staat een opbloeiende vriendschap echter niet in de weg. Het is mooi om te zien hoe deze band zich steeds verder ontwikkelt. Zonder te oordelen steunen ze elkaar tijdens moeilijke momenten en de positieve dingen worden gevierd. Zo’n warme en liefdevolle vriendschap gun je iedereen.
Hoewel de vrouwen nog vrij jong zijn, voelen ze soms veel ouder aan. Hun manier van spreken en hun gedrag lijkt niet altijd te passen bij vrouwen van rond de dertig. Misschien heeft het te maken met alles dat ze al hebben meegemaakt. Dat kan iemand al snel volwassen maken. Ook de tijdsperiode kan hierin een rol spelen. De gebeurtenissen in Zomers aan zee spelen zich immers af in de jaren 70 en 80 van de twintigste eeuw. De etiquette was destijds anders dan we tegenwoordig gewend zijn.
Lennox heeft een zeer beeldende schrijfstijl en maakt regelmatig gebruik van lange zinnen. Die combinatie komt de leesbaarheid niet altijd ten goede. De dialogen zijn vrij direct en er is weinig ruimte voor non-verbale communicatie. Dit maakt het geheel soms een beetje droog.
Al met al heeft Zomers aan zee een lange aanloop. De vele gebeurtenissen en het langdradige begin kunnen soms aanvoelen als een worsteling. De lezer die volhoudt wordt beloond. Je mag getuige zijn van de opbloeiende vriendschap en de steeds sterker wordende band tussen de hoofdpersonages en dat maakt een hoop goed.
Reageer op deze recensie