Lezersrecensie
Aangrijpende ontwikkelingsroman over psychische problemen bij jongeren
Na een traumatische gebeurtenis verliest Ronja zich in Ik en Louise van Phebe Rasch in Louise, een andere persoonlijkheid. Wanneer ze met haar moeder naar dokter Veenendaal gaat, vraagt de arts waarom Ronja denkt dat ze in zijn praktijk is. Ronja antwoordt dat het komt omdat haar vader weg is. Haar moeder schrikt. Het is inmiddels al vijf jaar geleden dat Ronja’s papa weg is, en over zijn verdwijning wordt niet echt gesproken. Ronja maakt een aantal tests waarna dokter Veenendaal besluit om het meisje vaker te spreken. Wanneer Ronja na het speciaal basisonderwijs doorstroomt naar het beroepsonderwijs, lijkt het op deze ‘gewone’ school even beter met haar te gaan. De druk wordt haar echter te veel. De tiener automutileert en ontwikkelt een eetstoornis. Het gaat zelfs zo slecht met haar, dat ze tijdelijk moet stoppen met school. Om tot rust te komen, reist Ronja naar de Zwitserse Alpen waar tante Cecilia een gezellig pension runt.
Wanneer de tiener het pension van haar tante bereikt, merkt ze in eerste instantie niet zoveel van de gezelligheid. Ze is verlegen, durft geen gasten te spreken en blijft zoveel mogelijk achter de schermen. Cecilia is niet streng, maar hanteert wel een paar regels: Ronja moet iedere dag wat klusjes in het pension uitvoeren en ze moet gezond gaan eten. Als dit lukt, mag ze ’s middags doen wat ze wil. Ronja went aan haar nieuwe leven bij haar tante en Louise verdwijnt steeds meer naar de achtergrond. Zodra haar vrije tijd begint trekt Ronja de bergen in. Hier ontmoet ze de mysterieuze Raaf die haar aandacht volledig opslokt met zijn turbulente leven in de alpen. Net als bij Louise, begint Ronja door Raaf langzaam maar zeker de grip op de realiteit te verliezen wat grote gevolgen met zich meebrengt. In drie delen beschrijft Ik en Louise het verloop van Ronja’s psychische problemen en haar zoektocht naar zichzelf.
Rasch was werkzaam als sociaal pedagogisch medewerker en debuteerde in 2015 met Het land van Morion. In Ik en Louise behandelt ze heftige psychologische problematiek, zoals eetstoornissen, trauma, zelfbeschadiging en een dissociatieve (identiteits)stoornis. Ook de machteloosheid van de omgeving komt aan bod. Hoewel deze Young Adult over zware onderwerpen gaat, zoekt Rasch de diepgang niet op. De zwaarte blijft qua vertelling aan de oppervlakte, waardoor de personages zich lastig laten kennen en de lezer op afstand wordt gehouden. Gaandeweg het verhaal weeft het precieze trauma achter Ronja’s controledwang zich door de ontwikkelingen in de plot. Rasch gaat hierbij niet te diep in op de handelingen die de getraumatiseerde Ronja uitvoert, maar beschrijft net genoeg om te laten zien hoe mentale problemen bij tieners kunnen voortvloeien uit trauma's. Dit maakt van Ik en Louise een aangrijpende roman voor lezers vanaf ongeveer 15 jaar die over psychische problematiek bij jongeren willen lezen.
Wanneer de tiener het pension van haar tante bereikt, merkt ze in eerste instantie niet zoveel van de gezelligheid. Ze is verlegen, durft geen gasten te spreken en blijft zoveel mogelijk achter de schermen. Cecilia is niet streng, maar hanteert wel een paar regels: Ronja moet iedere dag wat klusjes in het pension uitvoeren en ze moet gezond gaan eten. Als dit lukt, mag ze ’s middags doen wat ze wil. Ronja went aan haar nieuwe leven bij haar tante en Louise verdwijnt steeds meer naar de achtergrond. Zodra haar vrije tijd begint trekt Ronja de bergen in. Hier ontmoet ze de mysterieuze Raaf die haar aandacht volledig opslokt met zijn turbulente leven in de alpen. Net als bij Louise, begint Ronja door Raaf langzaam maar zeker de grip op de realiteit te verliezen wat grote gevolgen met zich meebrengt. In drie delen beschrijft Ik en Louise het verloop van Ronja’s psychische problemen en haar zoektocht naar zichzelf.
Rasch was werkzaam als sociaal pedagogisch medewerker en debuteerde in 2015 met Het land van Morion. In Ik en Louise behandelt ze heftige psychologische problematiek, zoals eetstoornissen, trauma, zelfbeschadiging en een dissociatieve (identiteits)stoornis. Ook de machteloosheid van de omgeving komt aan bod. Hoewel deze Young Adult over zware onderwerpen gaat, zoekt Rasch de diepgang niet op. De zwaarte blijft qua vertelling aan de oppervlakte, waardoor de personages zich lastig laten kennen en de lezer op afstand wordt gehouden. Gaandeweg het verhaal weeft het precieze trauma achter Ronja’s controledwang zich door de ontwikkelingen in de plot. Rasch gaat hierbij niet te diep in op de handelingen die de getraumatiseerde Ronja uitvoert, maar beschrijft net genoeg om te laten zien hoe mentale problemen bij tieners kunnen voortvloeien uit trauma's. Dit maakt van Ik en Louise een aangrijpende roman voor lezers vanaf ongeveer 15 jaar die over psychische problematiek bij jongeren willen lezen.
1
Reageer op deze recensie