Lezersrecensie
Heerlijk tussendoortje
Annet Hulst is initiatiefnemer van de websites Chicklit.nl en Vrouwenthrillers.nl. Ze studeerde wiskunde, deed de lerarenopleiding en werkt momenteel in de IT. Zij schrijft sinds enkele jaren thrillers, novelles en korte verhalen.
De 30-jarige Emily is erg gelukkig met haar hondje Jazzy. Als deze bij haar flat een menselijke hand vindt, slaat de angst Emily om het hart. Ze vreest dat een van haar buren meer zal weten van deze lugubere vondst en ze gaat op onderzoek uit, waarbij ze hulp krijgt van haar vriendin Melissa en haar aantrekkelijke bovenbuurman Joost. Maar de andere flatbewoners raken geïrriteerd door al haar vragen. Toch geeft Emily geeft niet op, zelfs niet als ze daarmee zelf in gevaar komt.
Annet Hulst heeft een fijne, beeldende stijl, ze slaagt erin om in korte tijd personages en situaties te schetsen terwijl er al volop actie is. Met een korte proloog trekt ze de aandacht van haar lezers en nodigt ze uit om het verhaal vanaf het begin mee te beleven; geheel vanuit Emily’s perspectief. De sfeer van Geen hond op straat doet denken aan Hulsts eerdere hilarische novelle Kat in het nauw. Terwijl in dat verhaal een kat op de voorgrond staat, spelen in Geen hond op straat, misschien zoals te verwachten, honden een belangrijke rol. De spoiler voorin het boek stelt gerust: ‘In dit verhaal overlijden geen honden of andere huisdieren.’
Emily is niet zo handig bezig met haar onderzoek naar de herkomst van de hand en de eventuele rol van haar medebewoners. Ze strijkt hen behoorlijk tegen de haren in, maar haar doorzettingsvermogen zorgt voor flink wat spanning en extra bezorgdheid bij de lezer, die steeds weer gaat vrezen voor allerlei onheil dat haar en Jazzy kan overkomen. Emily gaat een beetje naïef te werk, Hulst volgt nauwlettend elke stap. Dat had hier en daar wat korter gemogen.
Geen hond op straat is vlot en luchtig geschreven. Het mist misschien de diepte van Hulsts thrillers, maar ook dit past bij het wat gezelligere imago van cosy crime.
Het is heel onderhoudend, af en toe een tikkeltje ongeloofwaardig. Het chicklit-achtige karakter past ook bij cosy crime, net als het feelgood-slot. Met de verrassende twist in de epiloog laat de auteur nog even haar vakmanschap als thrillerauteur zien.
Als verhaal voor tussendoor is Geen hond op straat prima geschikt. Het zorgt voor een paar uur heerlijk leesplezier.
Deze recensie staat ook op Vrouwenthrillers.nl
De 30-jarige Emily is erg gelukkig met haar hondje Jazzy. Als deze bij haar flat een menselijke hand vindt, slaat de angst Emily om het hart. Ze vreest dat een van haar buren meer zal weten van deze lugubere vondst en ze gaat op onderzoek uit, waarbij ze hulp krijgt van haar vriendin Melissa en haar aantrekkelijke bovenbuurman Joost. Maar de andere flatbewoners raken geïrriteerd door al haar vragen. Toch geeft Emily geeft niet op, zelfs niet als ze daarmee zelf in gevaar komt.
Annet Hulst heeft een fijne, beeldende stijl, ze slaagt erin om in korte tijd personages en situaties te schetsen terwijl er al volop actie is. Met een korte proloog trekt ze de aandacht van haar lezers en nodigt ze uit om het verhaal vanaf het begin mee te beleven; geheel vanuit Emily’s perspectief. De sfeer van Geen hond op straat doet denken aan Hulsts eerdere hilarische novelle Kat in het nauw. Terwijl in dat verhaal een kat op de voorgrond staat, spelen in Geen hond op straat, misschien zoals te verwachten, honden een belangrijke rol. De spoiler voorin het boek stelt gerust: ‘In dit verhaal overlijden geen honden of andere huisdieren.’
Emily is niet zo handig bezig met haar onderzoek naar de herkomst van de hand en de eventuele rol van haar medebewoners. Ze strijkt hen behoorlijk tegen de haren in, maar haar doorzettingsvermogen zorgt voor flink wat spanning en extra bezorgdheid bij de lezer, die steeds weer gaat vrezen voor allerlei onheil dat haar en Jazzy kan overkomen. Emily gaat een beetje naïef te werk, Hulst volgt nauwlettend elke stap. Dat had hier en daar wat korter gemogen.
Geen hond op straat is vlot en luchtig geschreven. Het mist misschien de diepte van Hulsts thrillers, maar ook dit past bij het wat gezelligere imago van cosy crime.
Het is heel onderhoudend, af en toe een tikkeltje ongeloofwaardig. Het chicklit-achtige karakter past ook bij cosy crime, net als het feelgood-slot. Met de verrassende twist in de epiloog laat de auteur nog even haar vakmanschap als thrillerauteur zien.
Als verhaal voor tussendoor is Geen hond op straat prima geschikt. Het zorgt voor een paar uur heerlijk leesplezier.
Deze recensie staat ook op Vrouwenthrillers.nl
2
Reageer op deze recensie
