Duister en onvoorspelbaar

De Fin Max Seeck heeft een achtergrond in de marketing. Naast thrillers schrijft hij ook filmscenario’s. Het nachtmeisje is het vierde boek rond rechercheur Jessica Niemi. Voor het eerste deel ontving de auteur de Finse debutantenprijs.

De legende van het eiland in de Åland-archipel verhaalt over een een weesmeisje dat elke nacht in haar blauwe jas op de pier ging staan, wachtend op iets wat nooit kwam. Op een nacht verdween ze en werd nooit meer teruggevonden.

Jessica Niemi is na haar laatste politieonderzoek met verlof op dit eiland. Daar verblijven ook drie ouderen die tijdens de Tweede Wereldoorlog als kind van Finland naar Zweden moesten vluchten en uiteindelijk in een weeshuis op het Åland-eiland terechtkwamen. Korte tijd later overlijdt een van hen. Jessica ontdekt dat dit sterfgeval niet op zichzelf staat en er lijkt een verband te zijn met het meisje in de blauwe jas uit de legende.
De gebeurtenissen escaleren, en terwijl Jessica nog worstelt met haar eigen trauma’s staat ze opnieuw voor een angstaanjagend mysterie.

Seeck start met een proloog die zich veertig jaar eerder afspeelt en de onrust bij de lezer meteen op hoog pitje zet. Hij vervolgt Het nachtmeisje in twee verhaallijnen, die van Jessica in 2020, en die van de kinderen in 1946, waarin het meisje Maija het meest aan het woord komt. Tussendoor staan een paar cursieve hoofdstukken, die tegen het einde toe een beetje verloren gaan in het geheel.

Jessica is erfelijk belast met een psychische aandoening die voor hallucinaties, depressies en gaten in haar geheugen zorgen. Haar acties en gedachtenstroom worden daar erg door beïnvloed. De grens tussen haar innerlijk en de werkelijkheid is vaak heel vaag, ook voor Jessica zelf en dit resulteert in angstwekkende situaties. Bij de onverklaarbare gebeurtenissen op haar vakantie-adres lukt het haar niet om haar werk los te laten. Het is mooi om te zien hoe de sympathie opwekkende Jessica als onzekere, getraumatiseerde rechercheur het verhaal ingaat en er na afloop zelfbewust en vastberaden weer uit verdwijnt.

Seeck schrijft filmisch en intelligent, met mooie beeldspraak. Men bibbert met Jessica mee als ze door het gure weer van het Åland-eiland ploetert.

‘De harde wind laat het strakgespannen touw van de vlaggenmast onheilspellend klinken, als de snaar van een enorme contrabas.’

Het nachtmeisje is pakkend en geniaal opgebouwd. Het is onvoorspelbaar waar het heengaat, de mysterieuze gebeurtenissen grijpen bij de keel. Verrassende wendingen monden uit in een onheilspellende situatie die een hele tijd aanhoudt. Seeck stuurt de lezer vakkundig steeds een andere kant op, tot de onnavolgbare plot zich als een mokerslag aandient.

Het nachtmeisje is deel van een serie, maar goed zelfstandig te lezen. Verwijzingen naar eerdere delen zijn vluchtig en summier. In dit tragische verhaal over eenzaamheid, de jarenlange gevolgen van pesterijen, is de uiteindelijke dader in feite ook slachtoffer. Max Seeck behoort beslist tot de betere Scandinavische thrillerauteurs.

Deze recensie staat ook op Vrouwenthrillers.nl, met 4,5 sterren.