Lezersrecensie
Verrassend en origineel
Jo Callaghan werkt als senior strateeg, ze doet onderzoek naar de impact die kunstmatige intelligentie zal hebben op de beroepsbevolking. Ze schreef al Young adult-boeken, maar na de dood van haar man begon ze met thrillers voor volwassenen. In een oogwenk is haar debuut, tevens het eerste deel in de serie over Kat en Lock.
Commissaris Kat Frank heeft het niet gemakkelijk gehad, ze verloor haar man aan kanker en haar achttienjarige zoon kon daar niet goed mee omgaan. Op eerste dag dat ze weer aan het werk gaat wordt ze uitgekozen om een pilot te leiden die gaat over de inzet van AI bij politieonderzoek. Ze krijgt ook een virtuele assistent, Lock.
Callaghan heeft een kordate schrijfstijl, maar Kat is dan ook een kordate dame, gedreven in haar werk, met op zijn zachtst gezegd weinig vertrouwen in haar virtuele assistent. Het enige waar Kat in vertrouwt is haar eigen intuïtie, ze stelt zich daar ook bokkig, onwillig op tegenover Lock en zet haar hakken voortdurend in het zand.
Tot gebeurtenissen persoonlijk worden voor Kat en haar dwingen haar houding te opzichte van Lock te veranderen, omdat ze de pure logica van de virtuele assistent broodnodig heeft. Gebeurtenissen die overigens goed te voorzien zijn voor de lezer.
In een oogwenk is een heel technisch verhaal, door haar eigen beroep is Callaghan goed op de hoogte van AI, de parallellen tussen haarzelf en haar hoofdpersonage zullen geen toeval zijn. In een interview zegt Callaghan dat de door haar gebruikte AI-mogelijkheden grotendeels werkelijk al bestaan of in aantocht zijn. Maar niet alles, en daarom speelt In een oogwenk zich een paar jaar in de toekomst af.
Het thema van AI in politieonderzoek maakt het verhaal zeer eigentijds en heel origineel. De samenwerking tussen mens en machine werkt de auteur op heel hoog niveau uit. Ze heeft haar uiterste best gedaan om het allemaal in begrijpelijke taal te houden; daarin is ze glansrijk geslaagd. Door haar heldere schrijfstijl is In een oogwenk een fascinerend en verrassend verhaal. De communicatie tussen de mens Kat en de machine Loch heegft zeer zeker een humoristisch kantje.
Hoogst ongewoon, verrassend origineel verhaal over de meerwaarde van AI maar ook over ethische vraagstukken in de de gezondheidszorg. Het heeft een geniale, angstaanjagende twist die zorgt voor een duizelingwekkende rit in een achtbaan waarin Kats wanhoop op de spits gedreven wordt als ze voor een duivels dilemma komt te staan.
Callaghan heeft daarna nog veel ruimte om het verhaal af te ronden; maar terwijl de lezer in deze laatste twintig pagina’s nog op een supertwist hoopt vanwege het enige losse eindje, komt de auteur hier niet mee over de brug. Misschien bewaart ze dit voor het volgende deel over Kat en Lock, dat al op de plank ligt.
Met dank voor het recensie-exemplaar van AmboAnthos.
Commissaris Kat Frank heeft het niet gemakkelijk gehad, ze verloor haar man aan kanker en haar achttienjarige zoon kon daar niet goed mee omgaan. Op eerste dag dat ze weer aan het werk gaat wordt ze uitgekozen om een pilot te leiden die gaat over de inzet van AI bij politieonderzoek. Ze krijgt ook een virtuele assistent, Lock.
Callaghan heeft een kordate schrijfstijl, maar Kat is dan ook een kordate dame, gedreven in haar werk, met op zijn zachtst gezegd weinig vertrouwen in haar virtuele assistent. Het enige waar Kat in vertrouwt is haar eigen intuïtie, ze stelt zich daar ook bokkig, onwillig op tegenover Lock en zet haar hakken voortdurend in het zand.
Tot gebeurtenissen persoonlijk worden voor Kat en haar dwingen haar houding te opzichte van Lock te veranderen, omdat ze de pure logica van de virtuele assistent broodnodig heeft. Gebeurtenissen die overigens goed te voorzien zijn voor de lezer.
In een oogwenk is een heel technisch verhaal, door haar eigen beroep is Callaghan goed op de hoogte van AI, de parallellen tussen haarzelf en haar hoofdpersonage zullen geen toeval zijn. In een interview zegt Callaghan dat de door haar gebruikte AI-mogelijkheden grotendeels werkelijk al bestaan of in aantocht zijn. Maar niet alles, en daarom speelt In een oogwenk zich een paar jaar in de toekomst af.
Het thema van AI in politieonderzoek maakt het verhaal zeer eigentijds en heel origineel. De samenwerking tussen mens en machine werkt de auteur op heel hoog niveau uit. Ze heeft haar uiterste best gedaan om het allemaal in begrijpelijke taal te houden; daarin is ze glansrijk geslaagd. Door haar heldere schrijfstijl is In een oogwenk een fascinerend en verrassend verhaal. De communicatie tussen de mens Kat en de machine Loch heegft zeer zeker een humoristisch kantje.
Hoogst ongewoon, verrassend origineel verhaal over de meerwaarde van AI maar ook over ethische vraagstukken in de de gezondheidszorg. Het heeft een geniale, angstaanjagende twist die zorgt voor een duizelingwekkende rit in een achtbaan waarin Kats wanhoop op de spits gedreven wordt als ze voor een duivels dilemma komt te staan.
Callaghan heeft daarna nog veel ruimte om het verhaal af te ronden; maar terwijl de lezer in deze laatste twintig pagina’s nog op een supertwist hoopt vanwege het enige losse eindje, komt de auteur hier niet mee over de brug. Misschien bewaart ze dit voor het volgende deel over Kat en Lock, dat al op de plank ligt.
Met dank voor het recensie-exemplaar van AmboAnthos.
1
Reageer op deze recensie