Lezersrecensie
Een alles behalve bij elkaar gesprokkeld boek
Vanaf de eerste pagina zuigt het debuut van Mira Aluç je in het leven van een recent afgestuurde, ietwat verdwaald persoon die op zoek is naar de zin van het leven. Zijn oom biedt hem een baan aan in zijn partijloods en hij pakt deze aan, tegen de wensen van zijn familie in die neerkijken op het baantje. Het is niet makkelijke de eerste maanden in de loods, maar de loods blijkt toch een belangrijke speler in zijn persoonlijke ontwikkeling en levenservaring te zijn.
De titel is ijzersterk, Sprokkelaars, want dat zijn ze. Uit alle uithoeken van het land (of de regio) haalt Jong’s oom partijen willekeurige spullen op. Jong stickert ze en rekent ze af. Kleine chronologische gebeurtenissen die zich afspelen op een klein oppervlak vullen het boek. Ondanks dat je telkens in een riedeltje van gebeurtenissen beland, blijft het interessant. Dit komt door de personages. Henny de frituurpan, Baris, Oom, de klanten in de loods, Lunya. Ze hebben allemaal een onuitgesproken verhaal die Aluç middels lichaamstaal en kleine details toch haarscherp aan de lezer vertelt. Dit boek gaat over luisteren naar wat niet word gezegd, tussen de regels doorlezen en de prachtige metaforen over het dagelijks bestaan in je opnemen.
Ook omdat het boek voornamelijk uit kleine geroutineerde gebeurtenissen bestaat, is het een enorme shock als daar vanaf geweken wordt. Alles hoort in de loods elke dag hetzelfde te gaan, als dit niet zo is gaat het fout. Dingen die me normaal zouden ontgaan in mijn eigen leven, voelen groots en intens in Sprokkelaars. Je leeft met Jong mee. Ik had verwacht me op ten duur aan hem te irriteren, maar door zijn persoonlijke ontwikkeling bleef ik bijna het hele boek naast hem staan. Al had ik soms wel de drang om naar z’n kop te roepen: “Kies iets!”.
Ook word Jong nooit bij zijn echte naam genoemd. De locatie is ook onduidelijk. Hierdoor word het een plek en een persoon die wij allemaal kennen, en helemaal niet kennen te gelijk. Ik vond dit een erg mooie toevoeging aan het verhaal.
Dit boek is gelaagd. Een verhaal dat op eerste ogenblik lijkt over simpele mensen met een simpel bestaan, herbergt een enorme diepte die grote onderwerpen aanraakt als trauma, ongelijkheid en overleven. Met mooie taal en scherpe observaties zet Aluç een sterk verhaal.
De titel is ijzersterk, Sprokkelaars, want dat zijn ze. Uit alle uithoeken van het land (of de regio) haalt Jong’s oom partijen willekeurige spullen op. Jong stickert ze en rekent ze af. Kleine chronologische gebeurtenissen die zich afspelen op een klein oppervlak vullen het boek. Ondanks dat je telkens in een riedeltje van gebeurtenissen beland, blijft het interessant. Dit komt door de personages. Henny de frituurpan, Baris, Oom, de klanten in de loods, Lunya. Ze hebben allemaal een onuitgesproken verhaal die Aluç middels lichaamstaal en kleine details toch haarscherp aan de lezer vertelt. Dit boek gaat over luisteren naar wat niet word gezegd, tussen de regels doorlezen en de prachtige metaforen over het dagelijks bestaan in je opnemen.
Ook omdat het boek voornamelijk uit kleine geroutineerde gebeurtenissen bestaat, is het een enorme shock als daar vanaf geweken wordt. Alles hoort in de loods elke dag hetzelfde te gaan, als dit niet zo is gaat het fout. Dingen die me normaal zouden ontgaan in mijn eigen leven, voelen groots en intens in Sprokkelaars. Je leeft met Jong mee. Ik had verwacht me op ten duur aan hem te irriteren, maar door zijn persoonlijke ontwikkeling bleef ik bijna het hele boek naast hem staan. Al had ik soms wel de drang om naar z’n kop te roepen: “Kies iets!”.
Ook word Jong nooit bij zijn echte naam genoemd. De locatie is ook onduidelijk. Hierdoor word het een plek en een persoon die wij allemaal kennen, en helemaal niet kennen te gelijk. Ik vond dit een erg mooie toevoeging aan het verhaal.
Dit boek is gelaagd. Een verhaal dat op eerste ogenblik lijkt over simpele mensen met een simpel bestaan, herbergt een enorme diepte die grote onderwerpen aanraakt als trauma, ongelijkheid en overleven. Met mooie taal en scherpe observaties zet Aluç een sterk verhaal.
2
Reageer op deze recensie