Dit boek zorgt voor een grote flonkering

Mijn wens om meer te lezen van de grote vriendelijke 100 lijst, bracht me dit jaar 2025 als eerste bij de huidige nummer 1 (januari) van de kinderboeken top 40: de zomer die alles was.

Ik las al enkele boeken van Mariska en daar genoot ik al heel erg van: Schillers dubbelliefde en Eindspel.

Nu een echt kinderboek. En wat heb ik enorm genoten. De schrijfstijl is zo fabelachtig mooi. De ene prachtige zin na de andere. De wereld zien, horen, doelen, ruiken en proeven als een kind. GEWELDIG.

Mariska laat me kennis maken met Puca die opgroeit in een gezin met broertje Toff en vader en moeder. Ze is een kind dat op school genegeerd wordt door haar klasgenoten. Ze houdt van de natuur, van lezen en van dieren. Ze vindt dat dieren het ook verdienen om begraven te worden en dus ontstaat er op een prachtige plek onder een boom een begraafplaats voor dieren.

Ze ontmoet daar Rover, een jongen die haar niet raar vindt. En ze krijgen een band. Tot dat Rober zegt dat hij ook wel begraven wil worden op die plek, want hij gaat dood.

Hoe Puca met dit vreselijke nieuws omgaat, beschrijft Mariska op een gevoelige, indringende, luchtige en leerzame manier.

Het zorgde voor mij in ieder geval voor vele flonkeringen en tranen van geluk.

“Wil ze zo graag flonkeringen zien dat ze overal zijn nu? Misschien is het gewoon besmettelijk”.

Dat hoop ik van harte. Dat lezen ons inspiratie geeft om de wereld een beetje mooier te maken.

Wie leest heeft een goed verhaal en laten we dat vertellen zodat we elkaar besmetten.