Lezersrecensie
Beklijvend, rauw en intrigerend
Tessa Ensler, eens van eenvoudige komaf, is de arbeidersklasse waartoe ze behoorde volledig ontgroeid. Ze knokte hard voor haar plaats als rechtenstudente aan de universiteit van Cambridge en is nu een succesvolle en briljante strafrechtadvocate gespecialiseerd in zedendelicten. Tessa is dol op het recht, de jacht in de rechtbank, het zaaien van twijfel , de kick om procedurefouten te vinden en een vrijspraak uit de brand te slepen voor haar beschuldigde cliënten . Morele bezwaren zijn haar vreemd, tenslotte zorgt een strafproces altijd voor de ultieme objectieve rechtvaardigheid, de wet staat immers altijd aan haar zijde.
Maar dan wordt zij zelf plots het slachtoffer van een gruwelijke daad en bevindt ze zich aan de andere kant van de getuigenbank.
Rechtvaardigheid lijkt plotsklaps een verre illusie. Haar eens zo onwankelbare liefde voor de wet en de rechtspraak krijgen zware klappen te verduren. Tessa kent de statistieken. Ze weet hoe hoog de bewijslast is bij zedendelicten. Ze kent de keerzijde van de medaille. Zij is het slachtoffer die weet tegen welke reus ze het moet opnemen.
Dit boek is gebaseerd op de bijzonder krachtige monoloog van de Broadway en West End podia. Het boek is volledig geschreven vanuit het ik-perspectief van het hoofdpersonage. Dialogen worden niet tussen aanhalingstekens geplaatst wat voor een geoefende lezer best even wennen is in het begin. Hoewel het boek gecategoriseerd wordt onder 'thriller' is dit wat mij betreft een iets minder geschikt etiket. De auteur kiest voor een trage opbouw, waarbij de sluwe en koele karaktertrekken van Tessa als harde advocate zeker in de verf gezet worden. Nu en dan wordt er naar het verleden verwezen en krijg je als lezer een trouw beeld van Tessa, hoe ze precies heeft moeten knokken voor haar carrière, hoe ze tegen alle verwachtingen in toch slaagde voor haar rechtenstudie, hoe ze een oprechte vriendschap sloot met Mia, de rijkeluisdochter die als het ware haar rechtendiploma op een presenteerblaadje aangeboden leek te krijgen.
Langzaam maar zeker bouwt de schrijfster het verhaal verder op tot wanneer het onvermijdelijke gebeurt :
“Ik zei nee, ik zei nee. Ik zei stop. Maar dat deed hij niet.”
In het tweede deel van het boek leer je Tessa kennen als slachtoffer. Haar emoties, haar verwarring, haar onzekerheden, haar woede, haar razernij, haar grootste kwestbaarheid...vrijwel elke emotie passeert de revue en wordt rauw en realistisch beschreven om uiteindelijk uit te monden in een rechtbankproces met passages die je de adem benemen, waar je even vergeet dat het 'slechts' fictie is. Maar is het dat wel? Het boek is duidelijk bedoeld om een maatschappelijk taboe te doorbreken. Seksueel geweld. Het overkomt 1 op de 3 vrouwen werdeldwijd. Het recht zegeviert niet altijd in zulke gevallen, de wetgeving is er helaas niet altijd om slachtoffers te beschermen.
'Eén op de drie betekent heel veel vrouwen die iets te zeggen hebben. Te veel om te negeren.'
Miller slaagt erin al deze vrouwen een stem te geven, een luide stem die gegarandeerd nog een lange tijd nagonst in het hoofd van de lezer !
Briljant en beklijvend van A tot Z!
Maar dan wordt zij zelf plots het slachtoffer van een gruwelijke daad en bevindt ze zich aan de andere kant van de getuigenbank.
Rechtvaardigheid lijkt plotsklaps een verre illusie. Haar eens zo onwankelbare liefde voor de wet en de rechtspraak krijgen zware klappen te verduren. Tessa kent de statistieken. Ze weet hoe hoog de bewijslast is bij zedendelicten. Ze kent de keerzijde van de medaille. Zij is het slachtoffer die weet tegen welke reus ze het moet opnemen.
Dit boek is gebaseerd op de bijzonder krachtige monoloog van de Broadway en West End podia. Het boek is volledig geschreven vanuit het ik-perspectief van het hoofdpersonage. Dialogen worden niet tussen aanhalingstekens geplaatst wat voor een geoefende lezer best even wennen is in het begin. Hoewel het boek gecategoriseerd wordt onder 'thriller' is dit wat mij betreft een iets minder geschikt etiket. De auteur kiest voor een trage opbouw, waarbij de sluwe en koele karaktertrekken van Tessa als harde advocate zeker in de verf gezet worden. Nu en dan wordt er naar het verleden verwezen en krijg je als lezer een trouw beeld van Tessa, hoe ze precies heeft moeten knokken voor haar carrière, hoe ze tegen alle verwachtingen in toch slaagde voor haar rechtenstudie, hoe ze een oprechte vriendschap sloot met Mia, de rijkeluisdochter die als het ware haar rechtendiploma op een presenteerblaadje aangeboden leek te krijgen.
Langzaam maar zeker bouwt de schrijfster het verhaal verder op tot wanneer het onvermijdelijke gebeurt :
“Ik zei nee, ik zei nee. Ik zei stop. Maar dat deed hij niet.”
In het tweede deel van het boek leer je Tessa kennen als slachtoffer. Haar emoties, haar verwarring, haar onzekerheden, haar woede, haar razernij, haar grootste kwestbaarheid...vrijwel elke emotie passeert de revue en wordt rauw en realistisch beschreven om uiteindelijk uit te monden in een rechtbankproces met passages die je de adem benemen, waar je even vergeet dat het 'slechts' fictie is. Maar is het dat wel? Het boek is duidelijk bedoeld om een maatschappelijk taboe te doorbreken. Seksueel geweld. Het overkomt 1 op de 3 vrouwen werdeldwijd. Het recht zegeviert niet altijd in zulke gevallen, de wetgeving is er helaas niet altijd om slachtoffers te beschermen.
'Eén op de drie betekent heel veel vrouwen die iets te zeggen hebben. Te veel om te negeren.'
Miller slaagt erin al deze vrouwen een stem te geven, een luide stem die gegarandeerd nog een lange tijd nagonst in het hoofd van de lezer !
Briljant en beklijvend van A tot Z!
1
Reageer op deze recensie