Lezersrecensie
Is het allemaal een illusie?
Graham Collin Swift werd in Londen geboren op 4 mei 1949. Hij wordt gerekend tot de belangrijkste schrijvers van Engeland. Graham studeerde in Cambridge en York. Zijn werk is meerdere malen bekroond en in veertig talen vertaald. Ook werden er twee boeken verfilmd: "Waterland (1983) en Laatste ronde (1996) ".
Het boek start wat warrig. Belmont theater op de pier van Brighton in 1959. Er is iets gebeurd met één van de hoofdpersonen, maar wat wordt nog niet duidelijk. Het maakte me nieuwsgierig, zodat ik door wou lezen.
Ronnie, zijn verloofde Evie en Jack zijn de hoofdpersonen. Het grootste gedeelte van het boek gaat over Ronnie. Zijn jeugd, die hij tijdens de oorlog, niet bij zijn moeder doorbracht. Zijn moeder stuurt hem naar een veilige plek. . Ze blijft zelf achter in hun huis. Hier ontdekt Ronnie illusionisme. Het echtpaar, Eric en Penelope Lawrence, waar hij een aantal jaren woont, moedigen hem aan. Eric is zelf ook illusionist en vindt het leuk Ronnie hierin wegwijs te maken.
*Om in magie te geloven en er je beroep van te maken, moet je een beetje geschift zijn.*
Er worden grote sprongen in de tijd genomen, dat is soms weleens lastig. Van Ronnie zijn jeugd tot vijftig jaar later in de slaapkamer van Evie. Er wordt geen gebruik gemaakt van hoofdstukken, of titels, zodat je het weet dat je een ander gedeelte van het verhaal gaat lezen. Het boek bevat weinig bladzijden en toch is het gelukt een compleet verhaal te vertellen. De schrijfstijl is beeldend. Je ziet het allemaal zo voor je.
**Bij het wachtlopen staarde hij , op zoek naar vijandelijk lichtbundels, naar een hemel ( van waaruit de hel werd verondersteld los te barsten) die mede dankzij de verduistering oplichtte, in een spectaculaire sterrenpracht.**
De hoofdstukken gebruik ik om af en toe het boek weg te kunnen leggen, na het lezen van een hoofdstuk. Nu "moest" ik het boek in het midden van het verhaal wegleggen, dus zette ik mijn e reader niet aan, als ik weinig tijd had.
Dit boek is boeiend geschreven en ik zal in de toekomst zeker nog een boek van Graham Swift lezen.
Het boek start wat warrig. Belmont theater op de pier van Brighton in 1959. Er is iets gebeurd met één van de hoofdpersonen, maar wat wordt nog niet duidelijk. Het maakte me nieuwsgierig, zodat ik door wou lezen.
Ronnie, zijn verloofde Evie en Jack zijn de hoofdpersonen. Het grootste gedeelte van het boek gaat over Ronnie. Zijn jeugd, die hij tijdens de oorlog, niet bij zijn moeder doorbracht. Zijn moeder stuurt hem naar een veilige plek. . Ze blijft zelf achter in hun huis. Hier ontdekt Ronnie illusionisme. Het echtpaar, Eric en Penelope Lawrence, waar hij een aantal jaren woont, moedigen hem aan. Eric is zelf ook illusionist en vindt het leuk Ronnie hierin wegwijs te maken.
*Om in magie te geloven en er je beroep van te maken, moet je een beetje geschift zijn.*
Er worden grote sprongen in de tijd genomen, dat is soms weleens lastig. Van Ronnie zijn jeugd tot vijftig jaar later in de slaapkamer van Evie. Er wordt geen gebruik gemaakt van hoofdstukken, of titels, zodat je het weet dat je een ander gedeelte van het verhaal gaat lezen. Het boek bevat weinig bladzijden en toch is het gelukt een compleet verhaal te vertellen. De schrijfstijl is beeldend. Je ziet het allemaal zo voor je.
**Bij het wachtlopen staarde hij , op zoek naar vijandelijk lichtbundels, naar een hemel ( van waaruit de hel werd verondersteld los te barsten) die mede dankzij de verduistering oplichtte, in een spectaculaire sterrenpracht.**
De hoofdstukken gebruik ik om af en toe het boek weg te kunnen leggen, na het lezen van een hoofdstuk. Nu "moest" ik het boek in het midden van het verhaal wegleggen, dus zette ik mijn e reader niet aan, als ik weinig tijd had.
Dit boek is boeiend geschreven en ik zal in de toekomst zeker nog een boek van Graham Swift lezen.
1
Reageer op deze recensie
