Lezersrecensie
Meisje van me.
Ilse Ruijters werd geboren in 1979 en wilde al van jongs af aan schrijver worden. Ze schrijft psychologische thrillers.
Toen ze in 2008 de IVIO Andries Greinerprijs won, kocht ze van het prijzengeld een laptop en schreef ze zich in als freelancer, bij de kamer van koophandel. In 2014, zes jaar later, kwam haar eerste boek uit, "de onderkant van sneeuw". Een jaar later won ze de Hebban Thriller debuutprijs. Haar tweede boek "later als ik dood ben"won de Hebban Thriller award 2017. Ook werd dit boek, in 2017, genomineerd voor de gouden strop.
Ilse schrijft ook columns, geeft schrijftrainingen en werkt als freelance tekstschrijver.
Meisje van me, gaat over een stel wat via een draagmoeder een baby krijgt. Deze baby verdwijnt uit het ziekenhuis, samen met de draagmoeder. Heeft zij de baby meegenomen en is ze ondergedoken? Langzamerhand ontvouwt er zich een verhaal, wat soms erg voorspelbaar is, maar op het einde erg spannend wordt.
De hoofdpersonen zijn weinig sympathiek, oppervlakkig en vol van zichzelf. Voor mij was er geen enkel persoon, waar ik empathische gevoelens voor had. De achterkant van het boek, gaf een verhaal weer, waardoor ik het gekocht zou hebben, maar dan zou ik teleurgesteld zijn geweest, omdat het verhaal niet helemaal uit de verf kwam. Voor mij waren vooral de laatste vijfenzeventig pagina's echt spannend.
Toen ze in 2008 de IVIO Andries Greinerprijs won, kocht ze van het prijzengeld een laptop en schreef ze zich in als freelancer, bij de kamer van koophandel. In 2014, zes jaar later, kwam haar eerste boek uit, "de onderkant van sneeuw". Een jaar later won ze de Hebban Thriller debuutprijs. Haar tweede boek "later als ik dood ben"won de Hebban Thriller award 2017. Ook werd dit boek, in 2017, genomineerd voor de gouden strop.
Ilse schrijft ook columns, geeft schrijftrainingen en werkt als freelance tekstschrijver.
Meisje van me, gaat over een stel wat via een draagmoeder een baby krijgt. Deze baby verdwijnt uit het ziekenhuis, samen met de draagmoeder. Heeft zij de baby meegenomen en is ze ondergedoken? Langzamerhand ontvouwt er zich een verhaal, wat soms erg voorspelbaar is, maar op het einde erg spannend wordt.
De hoofdpersonen zijn weinig sympathiek, oppervlakkig en vol van zichzelf. Voor mij was er geen enkel persoon, waar ik empathische gevoelens voor had. De achterkant van het boek, gaf een verhaal weer, waardoor ik het gekocht zou hebben, maar dan zou ik teleurgesteld zijn geweest, omdat het verhaal niet helemaal uit de verf kwam. Voor mij waren vooral de laatste vijfenzeventig pagina's echt spannend.
1
Reageer op deze recensie