Lezersrecensie
Terug naar het verleden.
Olivier Willemsen werd in 1980 geboren.
Terug op de achterbank is zijn derde boek.
De hoofdpersoon wordt door zijn ex, na vier jaar, op straat gezet. Het is haar huis, haar auto en ze doet van alles voor hem.
Hij is echt een moederskindje. Zijn vriendin Merel en therapeute Silke halen hem over om met zijn ouders mee te gaan op vakantie naar Frankrijk.
Kokindje, zo wordt hij door zijn moeder genoemd, doet alles wat zijn moeder van hem verwacht. Op zijn tweeënveertigste kruipt hij op de achterbank van de auto van zijn ouders, alsof hij nooit volwassen is geworden.
Hij komt, in mijn ogen in de meest gênante situaties, maar het schijnt hem niet te deren.
De spelletjes werden uit de kast gehaald en hij was weer terug in zijn kindertijd. Een reis terug naar het verleden.
Zodra het deel over Frankrijk begint, krijgen de hoofdstukken namen, waarover dat hoofdstuk gaat. Is
Dit boek bestaat uit korte hoofdstukken en leest heel makkelijk. Ik vind het een leuk en prettig leesbaar boek. De humor was zeker aanwezig. Naast gelachen, heb ik soms met mijn hoofd geschud.
Het was herkenbaar, ook al ging ik nooit met mijn ouders naar het buitenland, toch zie ik mezelf zo weer zitten op de achterbank. Op weg naar een huisje of camping in Nederland.
Dat was ook het enige herkenbare.
Terug op de achterbank is zijn derde boek.
De hoofdpersoon wordt door zijn ex, na vier jaar, op straat gezet. Het is haar huis, haar auto en ze doet van alles voor hem.
Hij is echt een moederskindje. Zijn vriendin Merel en therapeute Silke halen hem over om met zijn ouders mee te gaan op vakantie naar Frankrijk.
Kokindje, zo wordt hij door zijn moeder genoemd, doet alles wat zijn moeder van hem verwacht. Op zijn tweeënveertigste kruipt hij op de achterbank van de auto van zijn ouders, alsof hij nooit volwassen is geworden.
Hij komt, in mijn ogen in de meest gênante situaties, maar het schijnt hem niet te deren.
De spelletjes werden uit de kast gehaald en hij was weer terug in zijn kindertijd. Een reis terug naar het verleden.
Zodra het deel over Frankrijk begint, krijgen de hoofdstukken namen, waarover dat hoofdstuk gaat. Is
Dit boek bestaat uit korte hoofdstukken en leest heel makkelijk. Ik vind het een leuk en prettig leesbaar boek. De humor was zeker aanwezig. Naast gelachen, heb ik soms met mijn hoofd geschud.
Het was herkenbaar, ook al ging ik nooit met mijn ouders naar het buitenland, toch zie ik mezelf zo weer zitten op de achterbank. Op weg naar een huisje of camping in Nederland.
Dat was ook het enige herkenbare.
1
Reageer op deze recensie