Toen ik dood was.

Dit is het vijfentwintigste boek van Loes den Hollander (1948). Zij schrijft literaire thrillers. Voordat ze haar eerste boek schreef werkte ze in de gezondheidszorg. In 2001 won ze een verhalenwedstrijd in de libelle en hierdoor begon ze haar loopbaan als auteur. Van 2002 tot 2009 was ze hoofdredacteur, van het vakblad voor de gezondheidszorg, denkbeeld. Ze is daar nu nog als gastredacteur bij betrokken. Aanvankelijk schreef ze gedichten, later columns en verhalen, daarna volgde haar eerste boek in 2006, met de titel Vrijdag.

Inhoud boek:

Twee vrouwen worden verlaten door hun man. De één na tien jaar huwelijk (Maryan), de ander (Thaïs), een aantal jaar, na de geboorte van hun kind. De mannen verdwijnen en het lijkt , in de eerste instantie, dat dit vrijwillig is gebeurd. Later blijkt dat er heel wat meer aan de hand is. De derde verhaallijn gaat over Fanny, zij spreekt in de ik persoon.


In het begin waren de drie verhaallijnen wat verwarrend, maar het was al wel duidelijk dat ze bij elkaar hoorden. Het boek gaat over scheiding, ontrouw, onzekerheden en een vriendschap die gesloten wordt tussen vreemden.Halverwege wist ik wie de dader was, maar het stoorde me niet. Het boek bleef door mijn hoofd gaan, ook als ik niet aan het lezen was. Nagelbijtend spannend werd het niet, maar het boek blijft wel boeien tot de laatste bladzijde.