Lezersrecensie
Een romantasy vol actie en spicy scènes
Fate of the Sun King is het derde deel in de serie Artefacts of Ouranos van Nisha J. Tuli met protagonisten Lor en Nadir. Deze romantasy laat harten sneller kloppen door de vele spicy scènes. Net als in de eerdere delen heeft de auteur een triggerwaarschuwing geplaatst over seksueel misbruik, geweld, dood, marteling, seks, alcoholmisbruik en gevloek. Wat fijn is, is de aan het begin van het verhaal opgenomen lijst met personages. Deze laat door de auteur op humoristische wijze het geheugen opfrissen.
Broeiende onrust gaande
Fate of the Sun King sluit aan op het voorgaande deel Rule of the Aurora King. In dit deel gaat Lor verder met haar queeste. Ze keert terug naar Aphelion in het gezelschap van de Auroraprins Nadir en haar vrienden. Hier gaan ze de strijd aan om haar erfenis op te eisen als Hartenkoningin en haar zich ontwikkelende magie verder te onderzoeken. Ook hier wordt Lor niet met rust gelaten en achternagezeten door handlangers van koning Atlas. Onder de Lage Fae is er een broeiende onrust gaande die op uitbarsten staat en hun helpt om het beoogde doel te bereiken, het Zonnepaleis van Atlas. Tuli weet de fantasywereld nog verder uit te bouwen door nieuwe personages te introduceren. Het verhaal verdiept zich en wordt complexer. Er is meer aandacht voor de positie van de Lage Fae, hun groeiende rebellie. Ook is er meer aandacht voor relaties tussen hetzelfde geslacht en bisexuele relaties. Extra dreiging komt in het plot door de toenemende spanning tussen Lage en Hoge Fae.
Schrijfstijl vol metaforen
Door het langzaam opgebouwde verhaal komt de dynamiek tussen de personages extra tot uitdrukking. Actie wordt afgewisseld met toenemende spicy scènes tussen Lor en Nadir. Deze twee vullen elkaar aan en dat komt goed uit de verf. Tuli heeft een schrijfstijl vol metaforen en maakt daar gebruik van om de spanning tussen Lor en Nadir tastbaar te maken. Hieronder lees je een voorbeeld.
“Soms vraag ik me af of we ooit voorbij deze rottige kwestie zullen komen die tussen ons in hangt als een bedorven stuk vlees dat is achtergelaten om te vergaan in de zon. Ze heeft tijd nodig om te verwerken wat ze allemaal heeft meegemaakt.”
Er is ook aandacht voor ontluikende liefdes en milieuproblematiek wordt op een kunstige wijze verwerkt in het plot met periodes van droogte, tegenvallende oogsten, verminderde visvangst, bevende grond en wegkwijnende bossen.
Door flashbacks en wisselende perspectieven komen we meer aan de weet over het ontstaan van het koninkrijk Ouranos, hun (eerdere) heersers en de godin Zerra. Tegen het einde neemt de spanning toe met een akelige ontknoping die jou als lezer onthutst achterlaat door de cliffhanger die een opmaat is voor het volgende, nog niet vertaalde deel.
Deze recensie verscheen eerder op de Boekenkrant.
Broeiende onrust gaande
Fate of the Sun King sluit aan op het voorgaande deel Rule of the Aurora King. In dit deel gaat Lor verder met haar queeste. Ze keert terug naar Aphelion in het gezelschap van de Auroraprins Nadir en haar vrienden. Hier gaan ze de strijd aan om haar erfenis op te eisen als Hartenkoningin en haar zich ontwikkelende magie verder te onderzoeken. Ook hier wordt Lor niet met rust gelaten en achternagezeten door handlangers van koning Atlas. Onder de Lage Fae is er een broeiende onrust gaande die op uitbarsten staat en hun helpt om het beoogde doel te bereiken, het Zonnepaleis van Atlas. Tuli weet de fantasywereld nog verder uit te bouwen door nieuwe personages te introduceren. Het verhaal verdiept zich en wordt complexer. Er is meer aandacht voor de positie van de Lage Fae, hun groeiende rebellie. Ook is er meer aandacht voor relaties tussen hetzelfde geslacht en bisexuele relaties. Extra dreiging komt in het plot door de toenemende spanning tussen Lage en Hoge Fae.
Schrijfstijl vol metaforen
Door het langzaam opgebouwde verhaal komt de dynamiek tussen de personages extra tot uitdrukking. Actie wordt afgewisseld met toenemende spicy scènes tussen Lor en Nadir. Deze twee vullen elkaar aan en dat komt goed uit de verf. Tuli heeft een schrijfstijl vol metaforen en maakt daar gebruik van om de spanning tussen Lor en Nadir tastbaar te maken. Hieronder lees je een voorbeeld.
“Soms vraag ik me af of we ooit voorbij deze rottige kwestie zullen komen die tussen ons in hangt als een bedorven stuk vlees dat is achtergelaten om te vergaan in de zon. Ze heeft tijd nodig om te verwerken wat ze allemaal heeft meegemaakt.”
Er is ook aandacht voor ontluikende liefdes en milieuproblematiek wordt op een kunstige wijze verwerkt in het plot met periodes van droogte, tegenvallende oogsten, verminderde visvangst, bevende grond en wegkwijnende bossen.
Door flashbacks en wisselende perspectieven komen we meer aan de weet over het ontstaan van het koninkrijk Ouranos, hun (eerdere) heersers en de godin Zerra. Tegen het einde neemt de spanning toe met een akelige ontknoping die jou als lezer onthutst achterlaat door de cliffhanger die een opmaat is voor het volgende, nog niet vertaalde deel.
Deze recensie verscheen eerder op de Boekenkrant.
1
Reageer op deze recensie