Lezersrecensie
Louis Paraplouis brengt geluk
In een drukke stad zoekt Louis Paraplouis met zijn kar elke ochtend een plekje op. Vandaag regent het en staat hij op een hoek van een straat. Hij wacht op voorbijgangers met een kapotte paraplu. Veel mensen passeren hem, gehaast en druk bezig. Dan komt een sjieke dame aangerend. De wind slaat onder haar plu. Gelukkig is Louis in staat om deze met geduld en gouddraad te herstellen. Blij en gelukkig vervolgt ze haar pad. Even later helpt Louis een neerslachtige jongeman en een meisje met een kikkerparaplu. Louis dag kan niet meer stuk. Met zijn liefde geeft hij mensen op deze grijze dag iets bijzonders mee.
Ontmoet Louis Paraplouis in het gelijknamige prentenboek, een verhaal geschreven door Tieke Masfar. Het is haar eerste prentenboek en wat voor één. Een verhaal waar iedereen vrolijk van wordt. Louis Paraplouis wordt ingeleid met een gedicht. Daarnaast een prachtige familiefoto, een gezin dat gelukkig is.
Een persoon ontbreekt… opa. Aan het eind ontdekken we dat opa, Louis is. Het verhaal is een mooie herinnering aan zijn leven, dat wordt gekoesterd. In mooie woorden brengt Tieke dat aan ons over. Marianne van der Walle heeft de prachtige illustraties getekend. Louis is een vriendelijke man: grote snor, hoed en gestreepte broek. De kleine spullen op zijn kar vallen goed op door de felle kleuren. Het maakt ons nieuwsgierig. Wat heeft hij allemaal bij zich? Daarnaast geven deze kleuren warmte en dat heeft iedereen wel nodig op deze regenachtige dag.
Op enkele pagina’s krijgen we een soort ‘fotostrip’ te zien. Zo komt de sjieke dame aanlopen en door haar wederom enkele keren te tekenen zien we wat er met haar en de plu gebeurt. Dit is ook bij de jongeman en het meisje.
De flitsjes van geluk, die op het eind staan afgebeeld herkennen we: een klavertje vier en een gelukspoppetje. Opgelucht halen we adem… de dame heeft niet op de slag getrapt. Hij heeft geluk gehad!
Is het stuk?
Wees dan gerust
Eenmaal gemaakt
geeft extra geluk.
Ontmoet Louis Paraplouis in het gelijknamige prentenboek, een verhaal geschreven door Tieke Masfar. Het is haar eerste prentenboek en wat voor één. Een verhaal waar iedereen vrolijk van wordt. Louis Paraplouis wordt ingeleid met een gedicht. Daarnaast een prachtige familiefoto, een gezin dat gelukkig is.
Een persoon ontbreekt… opa. Aan het eind ontdekken we dat opa, Louis is. Het verhaal is een mooie herinnering aan zijn leven, dat wordt gekoesterd. In mooie woorden brengt Tieke dat aan ons over. Marianne van der Walle heeft de prachtige illustraties getekend. Louis is een vriendelijke man: grote snor, hoed en gestreepte broek. De kleine spullen op zijn kar vallen goed op door de felle kleuren. Het maakt ons nieuwsgierig. Wat heeft hij allemaal bij zich? Daarnaast geven deze kleuren warmte en dat heeft iedereen wel nodig op deze regenachtige dag.
Op enkele pagina’s krijgen we een soort ‘fotostrip’ te zien. Zo komt de sjieke dame aanlopen en door haar wederom enkele keren te tekenen zien we wat er met haar en de plu gebeurt. Dit is ook bij de jongeman en het meisje.
De flitsjes van geluk, die op het eind staan afgebeeld herkennen we: een klavertje vier en een gelukspoppetje. Opgelucht halen we adem… de dame heeft niet op de slag getrapt. Hij heeft geluk gehad!
Is het stuk?
Wees dan gerust
Eenmaal gemaakt
geeft extra geluk.
1
Reageer op deze recensie