Lezersrecensie
Een originele, bijzondere en bij tijden tragische roman
Door Uitgeverij Elikser werd ik opnieuw verrast met een roman. Het boek heeft een rustgevend en verstillend beeld van een verlaten en afgelegen huis op een kale vlakte. Ik ken de schrijfstijl van Marij van der Meij nog niet, dus ik heb nog geen idee wat ik exact kan en mag verwachten.
Lot woont afgelegen op een verlaten strand in Australiƫ. Ze geniet van de zee, de stilte, de eenzaamheid. Deze wordt plotsklaps doorbroken als er op een dag een vijfjarig meisje voor haar neus staat. Het meisje, Frida, weet met haar onschuld en wijsheid al snel het hart van Lot te raken. Dorothy, de Aboriginal vrouw die Frida opvoedt en Gundrun, haar biologische moeder komen ook in haar leven en hierdoor wordt Lot al snel mee de wereld ingetrokken. Hierdoor wordt ze geconfronteerd met haar eigen adoptieverleden en begint het leven van Lot te wankelen. Bloedverwanten, bloedbanden... woorden die haar leven binnenrollen en het verhaal waar ze zich jarenlang al aan vasthoudt begint scheuren te vertonen.
Wat een origineel, heftig en tragisch verhaal. De schrijfstijl van Marij van der Meij wisselt tussen beschrijvend en heel levendig. Hierdoor lezen sommige stukken net wat vlotter dan andere gedeelten en merk ik persoonlijk ook dat ik soms wat meer en soms wat minder in het verhaal zit.
Marij van der Meij weet de verschillende vrouwen in het verhaal, die ook verschillend van leeftijd zijn, op sterke en indrukwekkende wijze en met diepgang neer te zetten. Daarbij weet ze alle vier de vrouwen, zowel Lot, Frida, Grundun als Dorothy een heel unieke en eigen identiteit te geven en laat ze hen allemaal worstelen met hun eigen demonen in het leven.
Het verhaal wordt op mooie wijze opgebouwd, waarbij Marij van der Meij begint met de leefsituatie van Lot, voordat Frida haar leven binnenwandelt. Marij van der Meij weet heftige en diverse levensthema's, culturen maar ook een stuk geschiedenis over de Aboriginals in haar verhaallijn mee te nemen. Hierdoor is de verhaallijn soms wat aan de zware en heftige kant, zeker doordat Marij van der Meij dit zorgvuldig en met gevoel weet te beschrijven.
Wat dit verhaal krachtig en bijzonder maakt is hoe de vier totaal verschillende vrouwen onverwachts elkaar leven binnentreden en zorgen voor hoop, liefde, wilskracht en groei in alle vier de verschillende levens.
Lot is een originele, bijzondere en bij tijden tragische roman. Marij van der Meij weet vier totaal unieke en diverse vrouwen uit te werken die op verrassende wijze in elkaars leven treden. Hierdoor vinden er bij alle vier de vrouwen een hoop verandering plaats. Er volgt een bijzonder verhaal over adoptie, de geschiedenis van de Aboriginals, veerkracht, liefde, hoop en bovenal maken de vrouwen een prachtige groei door.
Lot woont afgelegen op een verlaten strand in Australiƫ. Ze geniet van de zee, de stilte, de eenzaamheid. Deze wordt plotsklaps doorbroken als er op een dag een vijfjarig meisje voor haar neus staat. Het meisje, Frida, weet met haar onschuld en wijsheid al snel het hart van Lot te raken. Dorothy, de Aboriginal vrouw die Frida opvoedt en Gundrun, haar biologische moeder komen ook in haar leven en hierdoor wordt Lot al snel mee de wereld ingetrokken. Hierdoor wordt ze geconfronteerd met haar eigen adoptieverleden en begint het leven van Lot te wankelen. Bloedverwanten, bloedbanden... woorden die haar leven binnenrollen en het verhaal waar ze zich jarenlang al aan vasthoudt begint scheuren te vertonen.
Wat een origineel, heftig en tragisch verhaal. De schrijfstijl van Marij van der Meij wisselt tussen beschrijvend en heel levendig. Hierdoor lezen sommige stukken net wat vlotter dan andere gedeelten en merk ik persoonlijk ook dat ik soms wat meer en soms wat minder in het verhaal zit.
Marij van der Meij weet de verschillende vrouwen in het verhaal, die ook verschillend van leeftijd zijn, op sterke en indrukwekkende wijze en met diepgang neer te zetten. Daarbij weet ze alle vier de vrouwen, zowel Lot, Frida, Grundun als Dorothy een heel unieke en eigen identiteit te geven en laat ze hen allemaal worstelen met hun eigen demonen in het leven.
Het verhaal wordt op mooie wijze opgebouwd, waarbij Marij van der Meij begint met de leefsituatie van Lot, voordat Frida haar leven binnenwandelt. Marij van der Meij weet heftige en diverse levensthema's, culturen maar ook een stuk geschiedenis over de Aboriginals in haar verhaallijn mee te nemen. Hierdoor is de verhaallijn soms wat aan de zware en heftige kant, zeker doordat Marij van der Meij dit zorgvuldig en met gevoel weet te beschrijven.
Wat dit verhaal krachtig en bijzonder maakt is hoe de vier totaal verschillende vrouwen onverwachts elkaar leven binnentreden en zorgen voor hoop, liefde, wilskracht en groei in alle vier de verschillende levens.
Lot is een originele, bijzondere en bij tijden tragische roman. Marij van der Meij weet vier totaal unieke en diverse vrouwen uit te werken die op verrassende wijze in elkaars leven treden. Hierdoor vinden er bij alle vier de vrouwen een hoop verandering plaats. Er volgt een bijzonder verhaal over adoptie, de geschiedenis van de Aboriginals, veerkracht, liefde, hoop en bovenal maken de vrouwen een prachtige groei door.
1
Reageer op deze recensie