Lezersrecensie
bijzonder mooi opgeschreven en getekend
Ik luister graag naar de Grote Vriendelijke Podcast over jeugdliteratuur. Sinds ik die heb ontdekt, ben ik meer kinder- en jongerenboeken gaan lezen en dat is heerlijk. Het zijn vaak verhalen die niet te lang zijn en je een goed gevoel geven. Laatst werd illustrator en schrijver Ludwig Volbeda in de podcast geïnterviewd over zijn schrijfdebuut Oever. Het was een mooi gesprek waarin de bedachtzaamheid van deze auteur de toon zette. Er werd getwijfeld over wat ze zouden verklappen over de inhoud van het verhaal en voor dit stukje aarzel ik daar ook over. Wie liever blanco in een verhaal stapt, kan daarom beter meteen naar de boekhandel lopen. Zelf vond ik het wel prettig om al iets meer te weten.
Oever is namelijk een subtiel verhaal. De hoofdpersoon is Jip, een tiener die meivakantie heeft, maar wel een huiswerkopdracht: maak een zelfportret. Dat levert een worsteling op. Jip schuift het voor zich uit en gaat liever naar buiten om insecten na te tekenen. Het boek staat vol prachtige zinnen met kleine observaties en heerlijke metaforen. Daarom probeer ik langzaam te lezen. Tegen het einde lukt dat niet meer.
De hoofdstukken zijn de dagen van ruim een week: de meivakantie. Elk hoofdstuk begint met een pentekening. De mooiste vind ik de paardenbloem en de kever die ook op de voorkant staat. Als je het boek kantelt, zie je een landschap.
Jip schrijft een lange brief, waardoor dit verhaal in de je-vorm staat. Maar aan wie schrijft Jip eigenlijk? En wie is Oever, die een paar keer voorbij komt? Ik hoop steeds dat dit duidelijk wordt, maar ook aan het einde begrijp ik het nog niet goed. Ik weet dat Jip verliefd is op degene aan wie de brief gericht is, maar zijn ‘je’ en Oever misschien dezelfde persoon of toch niet?
Jip is een gevoelige tiener die zichzelf zoekt. Na wat subtiele hints weet je het als lezer ook: Jip is geboren als meisje, maar voelt zich jongen. Het gebeurt regelmatig dat mensen denken dat Jip een jongen is. Ludwig Volbeda besteedt hier niet te veel woorden aan. Jip is zoveel meer dan een meisje of een jongen. Door dit verhaal leer je de mens kennen. Het zijn anderen die zich afvragen of Jip een jongen of een meisje is. Bij het tekenen van een zelfportret wordt Jip voor het blok gezet: hoe geeft hij zichzelf weer?
Oever gaat over gewone tienerzaken zoals feestjes, verliefd zijn, ouders, alleen willen zijn en je anders voelen. Maar het is bijzonder mooi opgeschreven en getekend. Wat een geslaagd debuut.
Deze tekst verscheen eerder op https://lalageleest.nl/2024/05/18/oever-ludwig-volbeda/
Oever is namelijk een subtiel verhaal. De hoofdpersoon is Jip, een tiener die meivakantie heeft, maar wel een huiswerkopdracht: maak een zelfportret. Dat levert een worsteling op. Jip schuift het voor zich uit en gaat liever naar buiten om insecten na te tekenen. Het boek staat vol prachtige zinnen met kleine observaties en heerlijke metaforen. Daarom probeer ik langzaam te lezen. Tegen het einde lukt dat niet meer.
De hoofdstukken zijn de dagen van ruim een week: de meivakantie. Elk hoofdstuk begint met een pentekening. De mooiste vind ik de paardenbloem en de kever die ook op de voorkant staat. Als je het boek kantelt, zie je een landschap.
Jip schrijft een lange brief, waardoor dit verhaal in de je-vorm staat. Maar aan wie schrijft Jip eigenlijk? En wie is Oever, die een paar keer voorbij komt? Ik hoop steeds dat dit duidelijk wordt, maar ook aan het einde begrijp ik het nog niet goed. Ik weet dat Jip verliefd is op degene aan wie de brief gericht is, maar zijn ‘je’ en Oever misschien dezelfde persoon of toch niet?
Jip is een gevoelige tiener die zichzelf zoekt. Na wat subtiele hints weet je het als lezer ook: Jip is geboren als meisje, maar voelt zich jongen. Het gebeurt regelmatig dat mensen denken dat Jip een jongen is. Ludwig Volbeda besteedt hier niet te veel woorden aan. Jip is zoveel meer dan een meisje of een jongen. Door dit verhaal leer je de mens kennen. Het zijn anderen die zich afvragen of Jip een jongen of een meisje is. Bij het tekenen van een zelfportret wordt Jip voor het blok gezet: hoe geeft hij zichzelf weer?
Oever gaat over gewone tienerzaken zoals feestjes, verliefd zijn, ouders, alleen willen zijn en je anders voelen. Maar het is bijzonder mooi opgeschreven en getekend. Wat een geslaagd debuut.
Deze tekst verscheen eerder op https://lalageleest.nl/2024/05/18/oever-ludwig-volbeda/
1
Reageer op deze recensie