Lief, zacht, maar ook heel stoer jeugdboek

Een tijd geleden zag ik een oproep voor de Astrid Lindgren leesclub voorbijkomen.
Het boek was al gekozen: Ronja de Roversdochter. Het boek had ik al een tijdje in bezit, maar nog steeds niet gelezen. Daarom was dit een mooie kans om aan te sluiten.

In Ronja’s geboortenacht splijt een bliksemschicht de roversburcht van haar vader in tweeën. De rovers blijven er gewoon wonen, en Ronja groeit op in de burcht, en het grote bos eromheen. Op een dag ontdekt ze dat de aartsvijand van haar vader, Borka, met zijn roversbende in het andere deel van de burcht getrokken is.

Door de leesclub ben ik het boek toch wat anders gaan lezen. Normaal noteer of onderstreep ik mooie zinnen, maar nu gingen we ook op zoek naar mooie woorden. Daardoor vielen deze steeds meer en meer op. Lentesprongen, hartendiefje, lentelied en wolfspels, om een aantal woorden te noemen. Die geven meteen het gevoel weer bij dit boek. Het is een lief en zacht, maar ook heel stoer jeugdboek.