Worsteling van een vrome jonge vrouw op een schip vol piraten

Voor de groep Boeken toer lezen en recenseren van boeken van onbekende auteurs mocht ik dit boek lezen, waarvoor dank.
Mijn eerste indruk was dat dit boek een fantasyroman is, vanwege de titel. Hoewel het verhaal in dit boek verzonnen is, is het gestoeld op historische feiten en speelt het zich af tegen een historische achtergrond, namelijk de VOC-tijd. Dit boek is dus een historische roman. En wat voor een!
Meteen vanaf de eerste bladzijde word je het verhaal in getrokken. Geen langdradige aanloop naar het moment dat er iets veranderd in het leven van de hoofdpersoon, nee je begint gelijk in de actie.
De ouders van hoofdpersoon Fyecke zijn pas overleden. Als domineesdochter leeft ze nu op de gratie van de gemeenteleden. Haar Bijbel is haar houvast. Dan komt haar doodgewaande broer Markus haar ophalen. Hij belooft haar een mooie toekomst als ze met hem meegaat naar zijn schip. Wanneer ze ontdekt dat ze onder de zwarte vlag varen, krijgt ze de schrik van haar leven. Hoe kan zij, als vrome domineesdochter, tussen al die goddeloze mannen leven? Mannen die hun beroep hebben gemaakt van het beroven en vermoorden van onschuldige mensen? Daarnaast is zij ook nog de enige vrouw op het schip en ook dat zorgt voor de nodige moeilijkheden. De reis op zee is lang en ze kan nergens naartoe.
Als lezer volg je de worsteling van Fyecke. Hoe ze worstelt met haar geloof, zich daaraan vast blijft klampen. Haar angst voor die ruwe mannen. Maar ook hoe ze langzaam inziet dat de piraten ook gewoon mensen zijn, met een verleden en met gevoelens. Soms zorgen omstandigheden ervoor dat iemand bepaalde keuze maakt of moet maken.
De reden van de titel Leviathan blijft lang een geheim. Uiteindelijk vind ik de titel wel logisch gekozen, maar tijdens het lezen dacht ik vaak: wat heeft Leviathan met het verhaal te maken?
Het is duidelijk dat de auteur goed onderzoek heeft gedaan. Niet alleen naar de VOC-tijd, maar ook naar Fyeckes belevingswereld. Ik kon echt heel erg met haar meeleven, met haar soms wat naïeve vertrouwen in God en de Bijbel, maar ook hoe ze leert te leven als enige vrouw op een schip vol mannen.
De cover past goed bij het verhaal. Je ziet de keurig nette Fyecke aan de ene kant, met daarboven een piratenschip. De donkere kleuren van de cover passen ook goed, het past bij het leven dat de piraten leiden, maar ook bij Fyecke, die zich soms op het schip moet verstoppen en bang is dat zij aan de strop eindigt omdat ze meevaart met een piratenschip.
Wie graag een mooie historische roman leest, zit met dit boek helemaal goed. Ik denk ook dat lezers uit de christelijke kringen dit boek zullen waarderen.