Lezersrecensie
Prachtige -nu wel- opgetekende verhalen.
Voor de grote schare liefhebbers van Elizabeth Strout is dit boek extra bijzonder, want Olive Kitteridge en Lucy Barton komen samen.
Olive is inmiddels 90 jaar en ze vraagt Bob Burgess of hij een ontmoeting met Lucy Barton wil regelen. Bob is geen onbekende voor trouwe fans.
Hij is advocaat en een beminnelijke man, die veel heeft meegemaakt.
Hij is getrouwd met Margaret, een predikante.
“Vertel me alles” is wat de beide dames tegen elkaar zeggen, maar ook Lucy zegt dit tegen Bob op een van hun vele wandelingen.
Op die manier kan hij echt zijn hart luchten.
Elk seizoen wordt prachtig door Strout beschreven.
“ …en toen in oktober, spatte het bladerdek uiteen en daalde een sprenkeling van goud op de wereld neer. De zon straalde en overal wervelden gele bladeren, het was pure schoonheid.”
Hoewel de eerste ontmoeting een beetje stroef verloopt, gaan Olive en Lucy elkaar steeds meer waarderen. Olive vertelt Lucy on-opgetekende verhalen. Ze weet dat Lucy een geliefde schrijfster is.
Bob neemt een zaak aan. Matthew Beach wordt verdacht van de moord op zijn moeder.
Bob is overtuigd dat Matthew onschuldig is.
De kwaliteiten van Bob als mens komen al gauw in deze zaak boven drijven.
Uiteindelijk wordt alles duidelijk op een heel geloofwaardige wijze.
En daarna schittert Bob weer als mens voor Matthew.
Tussendoor komen verschillende personages aan bod.
We krijgen een blik in het leven van Jim, de broer van Bob en ook Pam, de eerste vrouw van Bob
maakt het nodige mee.
Strout weet als geen ander de innerlijke drijfveren, maar ook conflicten in de menselijke aard te beschrijven. In hun onmacht maken ook goede mensen soms de verkeerde keuzes.
Het verhaal begint met “Dit is het verhaal van Bob Burgess” en dat is het ook.
Hij is dit keer de rode draad door alle verhalen heen.
In de Coronaperiode zijn de wandelingen met Lucy begonnen.
Gaandeweg worden ze verliefd op elkaar.
Ze beseffen beiden dat een liefdesrelatie niet mogelijk is.
Bob is getrouwd en Lucy gaat opnieuw met William trouwen.
Maar liefde is liefde. Liefde kent zovele vormen, maar het is altijd liefde.
Dank, Elizabeth Strout voor dit prachtige verhaal en dank uitgeverij Atlas, dat ik dit boek heb mogen recenseren.
Jammer, dat ik het boek uit heb, maar herlezen zal in de toekomst geen straf zijn.
Olive is inmiddels 90 jaar en ze vraagt Bob Burgess of hij een ontmoeting met Lucy Barton wil regelen. Bob is geen onbekende voor trouwe fans.
Hij is advocaat en een beminnelijke man, die veel heeft meegemaakt.
Hij is getrouwd met Margaret, een predikante.
“Vertel me alles” is wat de beide dames tegen elkaar zeggen, maar ook Lucy zegt dit tegen Bob op een van hun vele wandelingen.
Op die manier kan hij echt zijn hart luchten.
Elk seizoen wordt prachtig door Strout beschreven.
“ …en toen in oktober, spatte het bladerdek uiteen en daalde een sprenkeling van goud op de wereld neer. De zon straalde en overal wervelden gele bladeren, het was pure schoonheid.”
Hoewel de eerste ontmoeting een beetje stroef verloopt, gaan Olive en Lucy elkaar steeds meer waarderen. Olive vertelt Lucy on-opgetekende verhalen. Ze weet dat Lucy een geliefde schrijfster is.
Bob neemt een zaak aan. Matthew Beach wordt verdacht van de moord op zijn moeder.
Bob is overtuigd dat Matthew onschuldig is.
De kwaliteiten van Bob als mens komen al gauw in deze zaak boven drijven.
Uiteindelijk wordt alles duidelijk op een heel geloofwaardige wijze.
En daarna schittert Bob weer als mens voor Matthew.
Tussendoor komen verschillende personages aan bod.
We krijgen een blik in het leven van Jim, de broer van Bob en ook Pam, de eerste vrouw van Bob
maakt het nodige mee.
Strout weet als geen ander de innerlijke drijfveren, maar ook conflicten in de menselijke aard te beschrijven. In hun onmacht maken ook goede mensen soms de verkeerde keuzes.
Het verhaal begint met “Dit is het verhaal van Bob Burgess” en dat is het ook.
Hij is dit keer de rode draad door alle verhalen heen.
In de Coronaperiode zijn de wandelingen met Lucy begonnen.
Gaandeweg worden ze verliefd op elkaar.
Ze beseffen beiden dat een liefdesrelatie niet mogelijk is.
Bob is getrouwd en Lucy gaat opnieuw met William trouwen.
Maar liefde is liefde. Liefde kent zovele vormen, maar het is altijd liefde.
Dank, Elizabeth Strout voor dit prachtige verhaal en dank uitgeverij Atlas, dat ik dit boek heb mogen recenseren.
Jammer, dat ik het boek uit heb, maar herlezen zal in de toekomst geen straf zijn.
1
Reageer op deze recensie