Een geslaagde kennismaking met Guido Brunetti

Het is alweer het 32ste deel van de hand van Donna Leon waarin de Italiaanse commissario Guido Brunetti die in Venetië woont en werkt, centraal staat. Het is echter mijn eerste kennismaking met Donna Leon én haar befaamde serie.
In dit deel draait het allemaal om een lijk dat gevonden is in één van de kanalen van Venetië. Het blijkt een illegale immigrant te zijn uit Sri Lanka. Niet geheel toevallig heeft Brunetti hem vlak daarvoor ontmoet toen hij aanbelde bij een palazzo om informatie te vergaren. Als Brunetti op zoek gaat naar aanwijzingen, stuit hij op een berg aan literatuur over uiteenlopende onderwerpen in de boekenkast van de overleden man. Zal tussen deze boeken de sleutel liggen voor de oplossing?

Waar in de meeste literaire thrillers de misdaad volledig centraal staat en het leven van de hoofdpersonages een bijzaak lijkt te zijn, is het bij Donna Leon andersom. Zij geeft een inkijkje in het dagelijks leven van Brunetti, zijn beslommeringen en zijn gewoonten. Haar schrijfstijl is daarbij beeldend waarbij ze nauwkeurig Venetië, de kanalen en de diverse calles beschrijft. Ook de Italiaanse gewoonten en gebruiken komen daarbij uitgebreid aan bod. Dat de Amerikaanse Donna Leon jarenlang in Venetië heeft gewoond, valt duidelijk te merken.

Het verloop van het plot is traag. Je komt pas verderop in het boek het misdrijf tegen dat de kern van het verhaal vormt. Onderweg daar naar toe kom je verschillende subtiele hints tegen die onlosmakelijk verbonden zijn met de oplossing van het misdrijf. Soms had ik het idee een doodlopende weg in te slaan en vroeg ik me af waar bepaalde passages toe zouden leiden. Of dat ze meer als opvulling bedoeld waren. Maar later bleken ook deze passages onderdeel te zijn van het grotere verhaal.

Aanvankelijk moest ik wennen aan het tragere verloop. Vooral omdat ik niet zo gewend ben aan dit soort literaire thrillers. Het heeft zo zijn charme om wat meer stil te staan bij de hoofdpersoon zelf, de omgeving en de dagelijkse gebeurtenissen op het politiebureau. Het deed me qua sfeer en beschrijvingen soms denken aan de serie van de Nederlandse schrijver Baantjer over rechercheur De Cock. Al is Donna Leon er zeer goed in geslaagd diepere lagen aan te brengen waarbij pas op het laatste moment duidelijk is hoe ze zich onderling tot elkaar verhouden.

Mijn eerste kennismaking met Donna Leon en haar personage commissario Brunetti is positief. Ik zou nog wel eens wat meer van haar hand willen lezen. En natuurlijk ook Brunetti nog beter willen leren kennen.

Dank Uitgeverij Cargo voor het ter beschikking stellen van dit recensie-exemplaar!