Lezersrecensie
"Het is tijd om alles plat te branden en te zien wat er uit de as kan oprijzen." - Linus
De cover van dit boek is prachtig en rustgevend en past vooral heel goed bij de titel van het verhaal. De kleuren zijn precies goed gekozen en ondanks de natuurlijke uitstraling, heeft de cover toch ook iets magisch, precies zoals in het verhaal.
De schrijfstijl van T.J. KLune is toegankelijk en je leest heel vlot door het verhaal heen. die 414 pagina's voelden als 200 om het zo maar te zeggen. De hoofdstukken zijn wel vrij lang, denk aan 20-40 pagina's, dus je leest niet zomaar even een extra hoofdstuk, omdat je dan gelijk vast zit aan zoveel bladzijdes, maar dat heeft mij in dit geval niet gestoord.
'Het weeshuis in de azuurblauwe zee' heeft mij positief verrast. De karakters zijn erg leuk (echt, je moet ze leren kennen!), iedereen ontwikkelt zich op een bepaalde manier, en het verhaal brengt allerlei boodschappen met zich mee. Het was heerlijk om met alle weeskinderen een band op te bouwen, maar ook om te zien hoe de wereld in elkaar steekt. Alles wat onbekend is wordt gevreesd. En waarom? Omdat het de mensen daar zo geleerd is. Linus, die als maatschappelijk werker naar de weeshuizen van magische kinderen moet om te beoordelen of deze kinderen daar veilig voor anderen en zichzelf zijn, doet dit werk al jaren en houdt zich ook al jaren aan alle regels en voorschriften die er zijn opgesteld om alles in goede banen te leiden. Als hij dan een opdracht krijgt om bij één specifiek weeshuis te gaan kijken, waar de 'gevaarlijkste' kinderen zitten, gaat hij met lood en angst in zijn schoenen aan het werk. Maar waar hij aanvankelijk verwacht dat hij op zijn hoede moet zijn en erge situaties kan verwachten, leert hij gaandeweg dat zijn oordelen misschien niet helemaal kloppen en leert hij zelfs wat het is om meer te doen dan alleen maar overleven. Samen met de kinderen gaat hij een verbinding aan, een strijd, die de tranen laten rollen van het lachen, maar ook van het huilen.
De thema's in dit verhaal zijn erg mooi. Van Nature VS Nurture tot vooroordelen, maar ook LGBTQ, vriendschap en je stem laten horen, jezelf kunnen zijn komen allemaal voor in dit verhaal. Klune heeft zowel het verhaal als de boodschappen erin heel mooi met elkaar verweven en zelfs het einde is bijzonder goed weggezet. Waar bij andere boeken het einde vaak snel weggewerkt wordt, werd hier de tijd te nemen om het einde mooi af te sluiten en iedereen bij elkaar te brengen.
Wat ik heel mooi vond aan het verhaal was dat iedereen, hoe bijzonder ook, zo normaal lijkt in het verhaal. Anders geaard? Normaal, 2 ogen die met stokjes op je hoofd staan? Normaal. De zoon van de duivel? Normaal. Het gaat erom hoe je ermee omgaat. Je kan nog zo anders zijn, maar het aanvaarden en vieren van je diversiteit kan je ook laten zien wat voor moois eruit kan voortkomen. De bijzonderheden zijn er, maar daaronder zijn we allemaal gewoon personen met een brein en een hart. Onze keuzes bepalen wie we zijn. En dat maakt dit boek zo bijzonder.
Er komt wat romantiek in het het boek voor. Altijd leuk. Klune vind het belangrijk om diversiteit in zijn boeken te laten zien, en de manier waarop hij dat doet is erg mooi. subtiel, alledaags. Ik moet echter zeggen dat de romantiek in dit verhaal wat overbodig was. Het verhaal was al compleet onder romantiek. Het stoorde niet, maar nodig was het ook niet. Later in het verhaal ontstaat er ook nog ergens een stelletje, waarbij ik van mening ben dat dat bewaard had kunnen blijven voor het volgende verhaal om de boodschap in het verhaal meer kracht bij te zetten. Maar dat zijn kleinigheidjes.
'Het weeshuis in de azuurblauwe zee' heeft mij een heel compleet, magisch en goed gevoel gegeven. De donkere humor liet me lachen, het einde liet me huilen en alles daar tussenin was geweldig om te lezen. Ik kan dan ook niks anders dan het boek 5 sterren geven!
"Hij had het gevoel alsof hij minder straalde dan anderen. Alsof hij was verbleekt in een kristalheldere wereld. Alsof het niet de bedoeling was dat hij gezien werd." -Linus
"De echte schat was de vriendschap die we onderweg gesloten hebben." - Linus
"Wat heeft het leven voor zin als we alleen leven zoals anderen verwachten?" - Zoé
"We zijn wie we zijn, niet door onze afkomst, maar door de keuzes die we maken in dit leven." -Linus
~ Live Your Life Reading
De schrijfstijl van T.J. KLune is toegankelijk en je leest heel vlot door het verhaal heen. die 414 pagina's voelden als 200 om het zo maar te zeggen. De hoofdstukken zijn wel vrij lang, denk aan 20-40 pagina's, dus je leest niet zomaar even een extra hoofdstuk, omdat je dan gelijk vast zit aan zoveel bladzijdes, maar dat heeft mij in dit geval niet gestoord.
'Het weeshuis in de azuurblauwe zee' heeft mij positief verrast. De karakters zijn erg leuk (echt, je moet ze leren kennen!), iedereen ontwikkelt zich op een bepaalde manier, en het verhaal brengt allerlei boodschappen met zich mee. Het was heerlijk om met alle weeskinderen een band op te bouwen, maar ook om te zien hoe de wereld in elkaar steekt. Alles wat onbekend is wordt gevreesd. En waarom? Omdat het de mensen daar zo geleerd is. Linus, die als maatschappelijk werker naar de weeshuizen van magische kinderen moet om te beoordelen of deze kinderen daar veilig voor anderen en zichzelf zijn, doet dit werk al jaren en houdt zich ook al jaren aan alle regels en voorschriften die er zijn opgesteld om alles in goede banen te leiden. Als hij dan een opdracht krijgt om bij één specifiek weeshuis te gaan kijken, waar de 'gevaarlijkste' kinderen zitten, gaat hij met lood en angst in zijn schoenen aan het werk. Maar waar hij aanvankelijk verwacht dat hij op zijn hoede moet zijn en erge situaties kan verwachten, leert hij gaandeweg dat zijn oordelen misschien niet helemaal kloppen en leert hij zelfs wat het is om meer te doen dan alleen maar overleven. Samen met de kinderen gaat hij een verbinding aan, een strijd, die de tranen laten rollen van het lachen, maar ook van het huilen.
De thema's in dit verhaal zijn erg mooi. Van Nature VS Nurture tot vooroordelen, maar ook LGBTQ, vriendschap en je stem laten horen, jezelf kunnen zijn komen allemaal voor in dit verhaal. Klune heeft zowel het verhaal als de boodschappen erin heel mooi met elkaar verweven en zelfs het einde is bijzonder goed weggezet. Waar bij andere boeken het einde vaak snel weggewerkt wordt, werd hier de tijd te nemen om het einde mooi af te sluiten en iedereen bij elkaar te brengen.
Wat ik heel mooi vond aan het verhaal was dat iedereen, hoe bijzonder ook, zo normaal lijkt in het verhaal. Anders geaard? Normaal, 2 ogen die met stokjes op je hoofd staan? Normaal. De zoon van de duivel? Normaal. Het gaat erom hoe je ermee omgaat. Je kan nog zo anders zijn, maar het aanvaarden en vieren van je diversiteit kan je ook laten zien wat voor moois eruit kan voortkomen. De bijzonderheden zijn er, maar daaronder zijn we allemaal gewoon personen met een brein en een hart. Onze keuzes bepalen wie we zijn. En dat maakt dit boek zo bijzonder.
Er komt wat romantiek in het het boek voor. Altijd leuk. Klune vind het belangrijk om diversiteit in zijn boeken te laten zien, en de manier waarop hij dat doet is erg mooi. subtiel, alledaags. Ik moet echter zeggen dat de romantiek in dit verhaal wat overbodig was. Het verhaal was al compleet onder romantiek. Het stoorde niet, maar nodig was het ook niet. Later in het verhaal ontstaat er ook nog ergens een stelletje, waarbij ik van mening ben dat dat bewaard had kunnen blijven voor het volgende verhaal om de boodschap in het verhaal meer kracht bij te zetten. Maar dat zijn kleinigheidjes.
'Het weeshuis in de azuurblauwe zee' heeft mij een heel compleet, magisch en goed gevoel gegeven. De donkere humor liet me lachen, het einde liet me huilen en alles daar tussenin was geweldig om te lezen. Ik kan dan ook niks anders dan het boek 5 sterren geven!
"Hij had het gevoel alsof hij minder straalde dan anderen. Alsof hij was verbleekt in een kristalheldere wereld. Alsof het niet de bedoeling was dat hij gezien werd." -Linus
"De echte schat was de vriendschap die we onderweg gesloten hebben." - Linus
"Wat heeft het leven voor zin als we alleen leven zoals anderen verwachten?" - Zoé
"We zijn wie we zijn, niet door onze afkomst, maar door de keuzes die we maken in dit leven." -Linus
~ Live Your Life Reading
1
Reageer op deze recensie