"Het einde was voor mij echt blauwe ballen." -Dinges

Loes den Hollander is één van onze beste thrillerschrijfsters in Nederland. Wurgcontract is alweer haar dertigste thriller. My confession: Ik heb er dus nog nooit eentje gelezen. 30 thrillers en 'Wurgcontract' is de eerste van haar die ik heb gelezen, en eigenlijk ook alleen maar vanwege de samenlezenwe-club. Ik kan niet precies vertellen waarom ik me nooit echt aangetrokken voelde tot haar boeken. Ik weet alleen dat ik in het thriller-genre de Nederlandse auteurs vaak liet liggen. Nu recenseer ik af en toe een boek van Nederlandse bodem, maar verder blijf ik toch vooral bij de Scandinavische of Amerikaanse/Engelse thrillers hangen. Dus om nu eens een boek van Loes den Hollander uit te proberen was wel even spannend. De bespreking was erg leuk. Ik zou het officieel doen deze keer, maar voelde me totaal niet fit, dus Wendy nam het over, en om dan na de tijd de complimenten te krijgen over onze samenwerking, was ontzettend fijn om te horen. Deze besprekingen zijn één van de weinige sociale contacten die ik momenteel heb of kan onderhouden en dus is een gezellige bespreking altijd de prioriteit. Als dit lukt, heb je toch het gevoel dat je iets goed hebt gedaan.

'Wurgcontract' is een bijzonder en origineel verhaal. Je leest het verhaal namelijk vanuit het perspectief van de dader en de slachtoffers. De politie is hierbij niet in beeld, behalve dat ze wel genoemd worden en je weet dat ze naar de dader op zoek zijn. De dader lees je vanuit de eerste persoonsvorm en het perspectief van de slachtoffers lees je vanuit de derde persoonsvorm. De schrijfstijl van Loes den Hollander is toegankelijk, al moet ik zeggen dat ik er wel eventjes aan moest wennen. Ik weet niet precies waarom, maar het duurde eventjes voor ik ook echt op gang was, daarna las ik het boek in razend tempo uit.

Het leuke aan dit verhaal vond ik om in het hoofd van de dader te kruipen. Ik kan niet al te veel weg geven, maar iemand die ervoor kiest om moorden, die een bepaald motief ontwikkeld en ook een bepaalde voorkeur voor slachtoffer, heeft vaak in het verleden veel meegemaakt, wat te maken heeft met deze specifieke voorkeuren. Loes heeft dit heel goed weergegeven en heeft de dader dan ook een hele eigen achtergrond gegeven. Erg leuk om het eens op deze manier te lezen in plaats van op zoek te zijn naar de dader vanuit het perspectief van de politie. Ook erg interessant en origineel gedaan.

De slachtoffers lopen, allemaal vanuit een moeilijke situatie, recht in de val. Typisch. Slachtoffers zijn vaak kwetsbaarder en de dader weet ze feilloos te vinden in de menigte, zeker doordat hij ook wat charme heeft en de slachtoffers dus aan het praten krijgt of ze weet te verleiden. Bij één van de slachtoffers is er ook sprake van bedreigingen vanuit de vriendin van haar ex-man. Ik maak hier graag de notitie dat ik totaal niet weet waarom dit karakter toegevoegd is aan het verhaal. Ik snap dat Loes probeert om de slachtoffers instabiel te maken, maar dit karakter was al instabiel zonder een vreemd mens dat bedreigingen naar haar uit. Ik kon de reden achter deze vrouw niet snappen, ik vond het overbodig en had vooral het idee dat er dingen toegevoegd werden om te proberen extra spanning op te leveren. Uiteindelijk werd het boek een beetje een kat en muis-spelletje, waarbij de muis al geen schijn van kans maakte.

Je merkt dat de dader constant in een cirkel gaat. "dit is de laatste keer", "de onrust komt weer terug", "het is tijd om actie te ondernemen". Loes heeft dit heel zorgvuldig gedaan, ze kiest een cooling off periode voor de dader, maar uiteindelijk zal zo iemand pas stoppen als hij gepakt is.

De plottwist aan het einde zag ik totaal niet aankomen. Ik had wel mijn vermoedens over wat er met de dader aan de hand was of over wat er kon spelen, maar dat het op deze manier in elkaar zat, zag ik zeker niet aankomen.

Al met al is 'Wurgcontract een interessant verhaal. Maar, met kanttekeningen. Ik vond het verhaal totaal niet spannend. Ik miste toch de diepgang en de spannendste momenten waren voor mijn gevoel kortaf en werden afgebroken om verder te gaan naar het volgende moment. Ik had dus niet echt het gevoel dat ik een spannende of gruwelijke thriller aan het lezen was en vroeg me na de tijd af of alle boeken van Loes den Hollander zo zijn. Pak ik er nog eentje op of niet? En dat die vraag in me op komt, is wel jammer, dat heb ik niet zo heel snel.

Hoe het einde uiteindelijk ook werd afgekapt.. Ik snap het, maar ik vond het nogal abrupt en en blijf met allemaal vragen zitten over de dader en hoe het nu dan verder gaat. Ik had ook meer over Don, de vriend van de dader willen weten. Ik vond hem een interessant karakter en had eigenlijk gehoopt op een grotere rol. De plottwist was wel goed, maar ik denk dat het voor de lezer leuker was als het niet zo onverwacht kwam en je het ook wat aan elkaar kan puzzelen achteraf. Nu, aldus Dinges "Was het eind voor mij echt 'blauwe ballen'."

Ik vind 'Wurgcontract' niet slecht, maar ook niet geweldig, ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik ervan moet vinden.

Ik geef Wurgcontract 3 sterren!

~ Live Your Life Reading