Lezersrecensie
Vakantie op eigen balkon
Als iedereen in de zomervakantie vertrekt naar verre of andere oorden en jij thuis moet blijven omdat jij geen geld hebt, voel je je wel flink shit. Het is intens confronterend en maakt in één klap duidelijk dat je niet mee kan doen en niet mee kan praten in het kringgesprek na de vakantie. Je kunt natuurlijk zeggen dat je Tuinesië was, aan de Costa del Gardenia, en dat je een heerlijke Holistay hebt gehad. Dan lijkt het nog ergens op. Derk Visser noemt het in zijn nieuwste boek Gran balconia: vakantie op eigen balkon.
Shell (Michelle, 14 jaar) en haar twee zusjes, die beiden een andere - onbekende - vader hebben, blijven ook thuis in de zomervakantie. Ze hebben geen cent te makken en bovendien is hun moeder hoogzwanger van hun vierde zusje, van weer een andere onbekende vader. Ze redden zich wel, deze vrouwen, ze zijn voor niemand bang. Mannen in hun leven hebben ze niet nodig. Totdat Shell Lenny ontmoet op de kermis. Hij raakt haar recht in haar hart. Dat komt handig uit, want hun wasmachine is stuk en zijn moeder heeft een wasserette. Ze regelt gemakkelijk een gratis strippenkaart, want Lenny is ook onder de indruk van Shell.
Shell worstelt met haar gevoelens voor Lenny. Kan ze wel iemand toelaten in haar hart? En wat vindt hij ervan dat ze niet eens maandverband kan betalen en daardoor vlekken maakt in haar kleren? Shell is een stoer en dapper meisje, maar ook kwetsbaar. Ze zit vast in haar situatie. De armoede in hun gezin houdt haar en haar zusjes gevangen. Bovendien maakt ze zich zorgen of haar moeder de vierde zwangerschap wel overleeft. Wordt ze wel goed geholpen in het ziekenhuis?
Derk Visser kennen we als een schrijver die zich bekommert om een groep in de samenleving die het heel erg zwaar heeft: de mensen die de eindjes aan elkaar moeten knopen, die niks komen aanwaaien, door stomme pech of omstandigheden. Daar zijn er heel veel van, en Visser schrijft erover met veel empathie. Eerder schreef hij al onder andere Drama queen over een ontluikende maar ingewikkelde lesbische liefde, en Suikerspin, over een vader die getraumatiseerd is door de oorlog en het effect daarvan op het gezin. Het zijn pittige onderwerpen, rauw en direct beschreven, maar er spreekt ook hoop en strijdbaarheid uit de verhalen, vooral voor meisjes en vrouwen.
“‘Misschien heb ik niet altijd het goede voorbeeld gegeven’, zegt mama. ‘Maar jij gaat je eigen leven leiden, je hoeft niet bang te zijn.’”
“‘Als je kwaad wordt, gaat het altijd ergens om. Een meisje wordt nooit kwaad om niets. Het is juist goed om te laten merken waar je grenzen liggen. Dat je iets niet pikt. Dat je er klaar mee bent. Dat je niet over je heen laat lopen en dat ze rekening met je moeten houden.’”
Gran balconia lijkt een vrij eenvoudig verhaal te zijn, maar vertelt tussen de regels veel over hoe we naar elkaar kijken. Mensen die in armoede moeten leven schamen zich vaak, ontwijken contact en hebben weinig zelfvertrouwen. Praten over dit onderwerp helpt al, net als het bieden van laagdrempelige hulp zoals een uitgiftepunt voor menstruatiemiddelen (dat gelukkig op steeds meer plekken te vinden is). Ik vind het ongelofelijk mooi en belangrijk dat dit soort boeken er zijn. Geschikt voor lezers vanaf 13 jaar, een prachtig boek voor in de brugklas of de 2e klas. Gaat dit lezen!
Shell (Michelle, 14 jaar) en haar twee zusjes, die beiden een andere - onbekende - vader hebben, blijven ook thuis in de zomervakantie. Ze hebben geen cent te makken en bovendien is hun moeder hoogzwanger van hun vierde zusje, van weer een andere onbekende vader. Ze redden zich wel, deze vrouwen, ze zijn voor niemand bang. Mannen in hun leven hebben ze niet nodig. Totdat Shell Lenny ontmoet op de kermis. Hij raakt haar recht in haar hart. Dat komt handig uit, want hun wasmachine is stuk en zijn moeder heeft een wasserette. Ze regelt gemakkelijk een gratis strippenkaart, want Lenny is ook onder de indruk van Shell.
Shell worstelt met haar gevoelens voor Lenny. Kan ze wel iemand toelaten in haar hart? En wat vindt hij ervan dat ze niet eens maandverband kan betalen en daardoor vlekken maakt in haar kleren? Shell is een stoer en dapper meisje, maar ook kwetsbaar. Ze zit vast in haar situatie. De armoede in hun gezin houdt haar en haar zusjes gevangen. Bovendien maakt ze zich zorgen of haar moeder de vierde zwangerschap wel overleeft. Wordt ze wel goed geholpen in het ziekenhuis?
Derk Visser kennen we als een schrijver die zich bekommert om een groep in de samenleving die het heel erg zwaar heeft: de mensen die de eindjes aan elkaar moeten knopen, die niks komen aanwaaien, door stomme pech of omstandigheden. Daar zijn er heel veel van, en Visser schrijft erover met veel empathie. Eerder schreef hij al onder andere Drama queen over een ontluikende maar ingewikkelde lesbische liefde, en Suikerspin, over een vader die getraumatiseerd is door de oorlog en het effect daarvan op het gezin. Het zijn pittige onderwerpen, rauw en direct beschreven, maar er spreekt ook hoop en strijdbaarheid uit de verhalen, vooral voor meisjes en vrouwen.
“‘Misschien heb ik niet altijd het goede voorbeeld gegeven’, zegt mama. ‘Maar jij gaat je eigen leven leiden, je hoeft niet bang te zijn.’”
“‘Als je kwaad wordt, gaat het altijd ergens om. Een meisje wordt nooit kwaad om niets. Het is juist goed om te laten merken waar je grenzen liggen. Dat je iets niet pikt. Dat je er klaar mee bent. Dat je niet over je heen laat lopen en dat ze rekening met je moeten houden.’”
Gran balconia lijkt een vrij eenvoudig verhaal te zijn, maar vertelt tussen de regels veel over hoe we naar elkaar kijken. Mensen die in armoede moeten leven schamen zich vaak, ontwijken contact en hebben weinig zelfvertrouwen. Praten over dit onderwerp helpt al, net als het bieden van laagdrempelige hulp zoals een uitgiftepunt voor menstruatiemiddelen (dat gelukkig op steeds meer plekken te vinden is). Ik vind het ongelofelijk mooi en belangrijk dat dit soort boeken er zijn. Geschikt voor lezers vanaf 13 jaar, een prachtig boek voor in de brugklas of de 2e klas. Gaat dit lezen!
2
Reageer op deze recensie