Lezersrecensie
Invoelbaar
Tekkeltje Tralala - David Stuyck & Seppe Van den Berghe
Huisdieren zijn onze vrienden, onze familie, onze trouwe huisgenoten waar we een band mee opbouwen en die we niet kunnen missen. Als je thuis komt zijn ze blij dat je er bent, ze zijn altijd vrolijk en lief. En als je man net is overleden is dat precies wat je nodig hebt.
Dat overkwam mevrouw Pruimentaart. Teckel Tralala was de hond van haar man, maar sinds hij er niet meer is, zorgt zij voor hem. De teckel wordt enorm verwend, zoals ze bij een mens zou doen. Aan tafel zitten, gebakjes eten en rondgereden worden in een wandelwagen. De tekkel vindt het niet zo fijn. Liever is hij gewoon een hond. Een hond die buiten mag ravotten en hondenbrokken eet. Maar mevrouw Pruimentaart heeft verdriet en het hondje moet haar troosten.
Op een dag is Tralala het zat. Hij loopt weg en zal weleens laten zien dat hij een échte hond is. Mevrouw Pruimentaart ontdekt dat hij wil zijn wie hij is: “Een hond die - net zoals ratten - bliksemsnelle reflexen heeft, een hond die nu volledig op killer-modus overschakelde, met iedere gespannen spier in zijn tengere lijfje, met iedere hersencel, van top en teen op jacht ingesteld. Alle hondse systemen stonden op ‘AAN’.”
Tekkeltje Tralala is een ontroerend, prachtig vormgegeven boek over rouw en verdriet én over jezelf mogen zijn. Kinderen vanaf 8 jaar zullen zich kunnen inleven in de teckel, die dingen moet die hij niet wil. En het verdriet van zijn baasje is invoelbaar. Het is tegelijkertijd een spannend verhaal met rijke, uitdagende taal: daarom ook erg geschikt om voor te lezen. Voor alle liefhebbers van teckels én iedereen met een huisdier.
Huisdieren zijn onze vrienden, onze familie, onze trouwe huisgenoten waar we een band mee opbouwen en die we niet kunnen missen. Als je thuis komt zijn ze blij dat je er bent, ze zijn altijd vrolijk en lief. En als je man net is overleden is dat precies wat je nodig hebt.
Dat overkwam mevrouw Pruimentaart. Teckel Tralala was de hond van haar man, maar sinds hij er niet meer is, zorgt zij voor hem. De teckel wordt enorm verwend, zoals ze bij een mens zou doen. Aan tafel zitten, gebakjes eten en rondgereden worden in een wandelwagen. De tekkel vindt het niet zo fijn. Liever is hij gewoon een hond. Een hond die buiten mag ravotten en hondenbrokken eet. Maar mevrouw Pruimentaart heeft verdriet en het hondje moet haar troosten.
Op een dag is Tralala het zat. Hij loopt weg en zal weleens laten zien dat hij een échte hond is. Mevrouw Pruimentaart ontdekt dat hij wil zijn wie hij is: “Een hond die - net zoals ratten - bliksemsnelle reflexen heeft, een hond die nu volledig op killer-modus overschakelde, met iedere gespannen spier in zijn tengere lijfje, met iedere hersencel, van top en teen op jacht ingesteld. Alle hondse systemen stonden op ‘AAN’.”
Tekkeltje Tralala is een ontroerend, prachtig vormgegeven boek over rouw en verdriet én over jezelf mogen zijn. Kinderen vanaf 8 jaar zullen zich kunnen inleven in de teckel, die dingen moet die hij niet wil. En het verdriet van zijn baasje is invoelbaar. Het is tegelijkertijd een spannend verhaal met rijke, uitdagende taal: daarom ook erg geschikt om voor te lezen. Voor alle liefhebbers van teckels én iedereen met een huisdier.
1
Reageer op deze recensie