Mooi en meeslepend verhaal

3,5-4 ⭐️

Dit boek begint eigenlijk al bij de prachtige cover. Het beeld van het eiland en de cottage deed me gelijk wegdromen!

En wat een gekke droom is het ook: Ellie hoort dat ze een cottage erft op het eiland Morwen, mits ze er een jaar lang onafgebroken woont. Vaag komt het haar bekend voor, maar pas als ze er is, komen de herinneringen boven en herkent ze steeds meer plekken, mensen en gebeurtenissen.

Ik vond het heerlijk om rustig mee te lezen hoe Ellie, wat een roepnaam blijkt van haar volledige naam Elowen, haar plek zoekt op het eiland. Rebecca Alexander schrijft heel beeldend, waardoor je je zonder problemen als lezer ook op het eiland waant. Al was het er in mijn hoofd wel altijd net zo zonnig als op de cover en dat klopt niet altijd met het verhaal!

Tegelijkertijd lees je het verhaal van de vrouw van wie Ellie het huisje erft, Patience Ellis. Een vrouw haar tijd vooruit kunnen we wel zeggen. Met name deze hoofdstukken in het verleden vond ik heel meeslepend om te lezen. Het verhaal was invoelbaar, het is goed in de tijd geschreven en het leest ontzettend vlot.

Het verhaal van Ellie is daarin wat voorspelbaarder en de verwikkelingen voelen soms wat te bedacht, vooral tegen het einde. In de manier waarop Ellie en haar vriend Leo met elkaar communiceren en hoe hun relatie zich ontwikkelt, heeft me verrast. Daarnaast vond ik de verschuivinggevende gebeurtenis op tweederde van Ellies verhaal indrukwekkend, spannend en goed beschreven. Helaas kakte het daarna wat in. Het verhaal belandde wat meer op de geijkte paden en ging nogal snel daarin.

Dat heeft mijn uiteindelijke rating wat naar beneden gehaald, maar meer dan dat is het ook niet. Het grootste deel van het boek leest heerlijk, laat je wegdromen, sleept je mee in heden en verleden en is gewoon een fijne historische roman/feelgood.

Veel leesplezier!