Iets te veel verwachtingen vooraf, maar een indrukwekkend en aangrijpend verhaal

4-4,5 ⭐️

Over dit boek had ik al veel gelezen; veel positiefs. Ik was dan ook erg gelukkig toen het boek bij de decemberselectie van Bookchoice zat en begon met hoge verwachtingen aan het boek.

Liften naar de hemel vertelt het verhaal van Quintin. Wanneer hij na een traumatische gebeurtenis waar hij niet over kan praten wegens slecht gedrag in een jeugdinrichting gezeten heeft en de situatie daarna eigenlijk niet verbetert, stuurt zijn beppe (oma) hem voor een nieuwe start naar Canada. Via de kerk heeft ze een plek in een christelijk gezin voor hem gevonden.

Eenmaal daar blijken ze nogal streng christelijk en dhr Decker is vastberaden om Quintin weer op het rechte pad te krijgen. Lex Paleau zet de setting binnen 80 pagina's heel stevig neer. Hij schrijft beeldend en met sterke beschrijvingen en dialogen. Ik dacht ook regelmatig: in welke tijd ben ik beland?! Het leest echt als lang geleden in dit conservatief christelijke klimaat, maar misschien was het slechts net voor de uitvinding van de mobiele telefoon?

Toch viel het eerste deel me ook wat tegen. Dat kwam denk ik hoofdzakelijk door de hoge verwachtingen. Ik had wat meer gevoel en minder plotgedreven verwacht, waardoor ik emotioneel minder meegesleept werd dan ik op was ingesteld. Tegelijkertijd vond ik sommige situaties bijna clichématig, in de zin van: de setting is streng christelijk, natuurlijk moet er dan zo en zo'n personage in. Die personages waren dan vervolgens wel uitstekend uitgewerkt, maar ik miste ergens originaliteit.

Nou, dat heb ik gekregen hoor! Hoe verder je in het boek raakt, hoe meer emotioneel betrokken je raakt, hoe meeslepender en vooral aangrijpender het wordt. De tranen zaten steeds hoger tot ze uiteindelijk het zicht op de letters zouden zijn gaan vertroebelen, ware het niet dat ik tegen die tijd was overgeschakeld op het luisterboek. Dat is ook echt een aanrader trouwens, want het is ingesproken door de auteur en als er iemand weet hoe hij het precies bedoeld heeft qua klemtonen, nadruk etc... hierdoor werd ik echt in het verhaal gezogen! Met als gevolg dat ik afgelopen woensdag, toen ik de laatste hoofdstukken luisterde tijdens het koken, mogelijk iets zouter heb gegeten dan normaal ;)

Kortom, uiteindelijk ben ook ik echt wel onder de indruk van de roman, maar stap er lekker open in is mijn advies.

Ps. Ik begreep van een andere lezer op instagram dat het verhaal (deels) autobiografisch is. Man, hoe bestaat het?!