Een boek waarin wat van de lezer verwacht wordt. Je moet zelf nadenken over oorzaak en gevolg.

In Een charismatisch defect lezen we het verhaal van April in de jaren zestig. Ze ontmoet een charismatische man die haar de kans biedt te ontsnappen uit haar burgerlijke milieu. In de tweede helft van het boek wordt er teruggeblikt op haar jeugd en ontdekken we hoe deze jonge vrouw zich verder heeft ontwikkeld.

De bijzondere schrijfstijl van Eva Kelder valt vanaf het begin op. De openingszinnen zijn zo mooi en beeldend dat je meteen weet dat je een goed boek in handen hebt.

'Het was een nacht waarin de wolken troost zochten. Dicht tegen elkaar aan geschurkt bewogen ze traag langs de nachtelijke hemel, als een laatste front tussen boven en beneden.'

In het eerste deel van het boek leren we een jonge April kennen. De gebeurtenissen die haar en de mensen voor de rest van haar leven tekenen worden steeds verteld vanuit haar perspectief.

De karakters zijn goed uitgewerkt. Er blijkt een diep inzicht in de menselijke psyche uit. Je kunt bijna niet anders dan meeleven met de jonge, zoekende jonge vrouw die nog hoge verwachtingen heeft van het leven. Die zich laat betoveren door een man met mooie praatjes.

'April voelde haar hart zwellen van trots. Dat deze man die wist wat rechtvaardigheid was, die het had geleefd, die erbij was geweest, deze man met een ziel zo puur als sneeuw, dat hij háár verkoos, was een godswonder, een geluk zo hemels en onverdiend dat ze de dag dat hij zich teleurgesteld van haar af zou keren nu al vreesde.'

Hoewel de dingen die April doet wellicht niet voor iedere lezer herkenbaar zijn, weet Kelder je toch mee te voeren in haar leefwereld. Dit is bovendien een boek waarin wat van de lezer verwacht wordt. Je moet zelf nadenken over oorzaak en gevolg. Waarom doet April wat ze doet? Waarom komt ze niet beter voor zichzelf op? Hoe kan het dat iemand zich zo laat beïnvloeden door anderen en niet haar eigen keuzes maakt?

In deel twee en drie zien we haar terug op latere leeftijd. Ze blikt terug op de gebeurtenissen uit haar jeugd. Maar ook op de rest van haar levensloop. Waarom zijn de dingen gelopen zoals ze zijn gelopen? Wat was haar eigen inbreng eigenlijk?

Een boek om van te genieten tijdens het lezen en ook nog lang daarna. Het beeldend taalgebruik en de diepgang in de karakters zorgen ervoor dat je meegesleept wordt in de gebeurtenissen van de jaren zestig. En ook een boek dat nieuwsgierig maakt naar andere boeken van deze schrijver. Iemand die zo'n boek heeft geschreven, kan toch niet anders dan nog meer mooie boeken schrijven?