Originele feelgoodroman

Debra Oswald (1959) is een Australische schrijfster. Ze schrijft voor theater, film en televisie, en heeft daarmee diverse prijzen in de wacht gesleept. Daarnaast heeft ze een aantal kinderboeken op haar naam staan. Oswald begon als tiener met schrijven. Ze verkocht haar eerste hoorspel voor de radio op haar zeventiende. Z.G.A.N. is haar debuutroman. De Nederlandse vertaling is van de hand van Mechteld Jansen.

Sullivan Moss is een grote loser. Op de een of andere manier weet hij zichzelf steeds in de problemen te werken. Hij bedoelt het allemaal niet verkeerd, maar toch kwetst hij de mensen om zich heen keer op keer. Hij is geen slecht mens, maar hij lijkt gewoon niet te weten hoe hij een normaal leven kan leiden. Wanneer hij in het ziekenhuis belandt, besluit hij iets rigoureus te gaan doen om alle ellende die hij heeft veroorzaakt toch een beetje goed te maken. Hij beseft dat er weinig goed aan hem is, behalve zijn organen. Zijn nieren werken prima, dus hij besluit dat hij een nier wil doneren aan een wildvreemd iemand. Maar het blijkt helemaal niet zo makkelijk om een nier af te staan. Sullivan moet aan allerlei eisen voldoen. Zal het hem lukken om de wachttijd te overbruggen zonder zich opnieuw in de problemen te werken? Zal hij uiteindelijk dan toch iets nuttigs doen met zijn leven?

De originele insteek van Z.G.A.N. is verfrissend. Dit keer geen feelgood met perfecte personages. Het verhaal begint met een rauwe openingsscène en ook in de loop van het verhaal wordt niets mooier gemaakt dan het is. Personages worden neergezet als echte mensen met allemaal hun eigen tekortkomingen. Juist door het tonen van die menselijkheid krijg je als lezer sympathie voor de personages. Ingewikkelde relaties, weggestopt verdriet en dagelijkse problemen komen allemaal voorbij.

Met name het karakter van Sully Moss is goed uitgewerkt. Ondanks al zijn fouten kan het bijna niet anders dan dat je sympathie voor hem krijgt. Ook de andere personages met allemaal hun eigen eigenaardigheden en problemen zijn goed neergezet. Het onderwerp orgaandonatie is best zwaar, maar het is de schrijfster gelukt om het op een lichte toon en zelfs met humor te brengen. Aan de schrijfstijl is te merken dat de schrijfster al veel schrijfervaring heeft. Het boek is goed opgebouwd. Dialogen zijn prettig leesbaar en door het gebruik van cliffhangers aan het einde van ieder hoofdstuk blijf je als lezer geboeid.

Debra Oswald is erin geslaagd om een originele feelgoodroman te schrijven die veel indruk maakt. Hoe erg je het in je leven ook verknald hebt, als het Sullivan Moss lukt om er nog iets goeds van te maken, zal het jou ook wel lukken.