prachtig verhaal

Naast ‘Briefjes voor Pelle’ staat ook ‘We moeten je iets vertellen’ in de Grote Vriendelijke 100. Ook dit boek is geschreven door Marlies Slegers.

Ik heb ervoor gekozen om dit boek in braille te lezen. Het boek is beschikbaar bij Passend lezen in braille en bestaat uit 11 delen.

In ‘We moeten je iets vertellen’ lees je het verhaal van de dertienjarige Hazel. Haar ouders gaan scheiden en ze wordt naar haar oma gestuurd. Eigenlijk heeft Hazel daar helemaal geen zin, want ja, hoe kun je je ouders bij elkaar houden als ze weg is.
Hazel is bij haar dementerende oma begonnen met opruimen van het rommelige huis. Ze komt daar een doos vol foto’s en spullen tegen van haar vader. Tussen die spullen vindt ze een stapeltje geheime brieven van haar opa. Hazel komt tot de conclusie dat het zinloos is om haar ouders bij elkaar te houden, een kansloze missie.
Kean, een jongen die gedichten citeert, de bijzondere neef Raaf en de blinde hond van oma, Vincent leert ze op het eiland kennen. Deze zomer leert Hazel alles over loslaten en accepteren. Op allerlei manieren en verschillende vormen.

Het verhaal gaat over scheiden. Het richt zich vooral op kinderen. Maar eigenlijk kun je als volwassene zelf er ook genoeg uithalen. Het kan helpen om situaties te begrijpen, bijvoorbeeld je vriend te begrijpen die in een scheiding verwikkeld is van zijn ouders.
Slegers bespreekt net als in ‘Briefjes voor Pelle’ belangrijke thema’s uit het leven op een hele luchtige manier. Dit doet ze door prachtige zinnen, niet te moeilijk, maar wel zinnen die duidelijk de kern weergeven. Ikzelf als volwassene kon de mooie zinnen en de inhoudelijke woorden stof tot nadenken. De schrijfstijl van het verhaal is ook nu weer heel fijn en leest goed weg.

Zowel Briefjes voor Pelle en We moeten je iets vertellen heb ik met veel plezier en interesse gelezen. Het zijn prachtige boeken die op een luchtige manier moeilijke onderwerpen bespreken.