Lezersrecensie
Een mooi verhaal met herkenbare thema's
Fenna is een vrouw van middelbare leeftijd, haar vader noemde haar altijd Vonkie, vanwege haar rode krullen en vurige karakter. Maar haar vader weet niet meer wie ze is.. Hij woont in een verpleeghuis..
Haar relatie liep op de klippen en haar dochter is druk met haar carrière.
Ze besluit in een opwelling en overmoedige bui de West Highland Way, een lange afstandswandeling in Schotland, te gaan lopen, die ze ooit nog es met haar vader zou doen. Hij vertelde haar vroeger over de Ben Nevis die hij ooit beklom.. Maar nu moest ze het dan maar in haar uppie doen. Ze vertrekt al een paar dagen later met de benodigde kampeerspullen.
Al snel ontmoet ze de jonge Schot Sam, die op blote voeten loopt. Een bijzonder persoon met wie ze vriendschap sluit. Op haar tocht is haar vader af en toe heel dichtbij en zoals dat gaat op zo’n tocht wordt je teruggeworpen op jezelf, zeker als je alleen loopt.. er zijn ontberingen, mooie momenten, terugblikken, inzichten.. En niet te vergeten de schoonheid van de natuur.
Het verhaal switcht gemakkelijk van de wandeling naar herinneringen en terug.. Je leeft gemakkelijk mee met haar gedachten.. en dan.. oh ja, ze was aan het wandelen.. Knap gedaan.
Het is een heel ander verhaal dan het andere boek dat ik een paar jaar terug las van deze schrijver. Dat was poëtischer in mijn herinnering.
Maar het is een mooi, herkenbaar en sfeervol verhaal.
Aanrader!
Haar relatie liep op de klippen en haar dochter is druk met haar carrière.
Ze besluit in een opwelling en overmoedige bui de West Highland Way, een lange afstandswandeling in Schotland, te gaan lopen, die ze ooit nog es met haar vader zou doen. Hij vertelde haar vroeger over de Ben Nevis die hij ooit beklom.. Maar nu moest ze het dan maar in haar uppie doen. Ze vertrekt al een paar dagen later met de benodigde kampeerspullen.
Al snel ontmoet ze de jonge Schot Sam, die op blote voeten loopt. Een bijzonder persoon met wie ze vriendschap sluit. Op haar tocht is haar vader af en toe heel dichtbij en zoals dat gaat op zo’n tocht wordt je teruggeworpen op jezelf, zeker als je alleen loopt.. er zijn ontberingen, mooie momenten, terugblikken, inzichten.. En niet te vergeten de schoonheid van de natuur.
Het verhaal switcht gemakkelijk van de wandeling naar herinneringen en terug.. Je leeft gemakkelijk mee met haar gedachten.. en dan.. oh ja, ze was aan het wandelen.. Knap gedaan.
Het is een heel ander verhaal dan het andere boek dat ik een paar jaar terug las van deze schrijver. Dat was poëtischer in mijn herinnering.
Maar het is een mooi, herkenbaar en sfeervol verhaal.
Aanrader!
1
Reageer op deze recensie