Een prachtig boek met diverse thema’s over verlies, racisme, familie en hoop.

Een Mi'kmaq familie, een inheems volk, werkt als bessenplukker in de jaren 60 in Maine. Zo ook de 6-jarige Joe, terwijl zijn kleine zusje Ruthie iets verder aan het spelen is. Het ene moment is ze er nog, het andere moment is ze verdwenen. Aangezien Joe haar het laatste heeft gezien en hij de oudere broer is, voelt hij zich verantwoordelijk. Een jarenlange zoektocht volgt maar Ruthie blijft spoorloos.
Iets verderop groeit Norma op als enige dochter van strenge ouders. Ze heeft het goed thuis, maar Norma heeft ook veel vragen en heeft vage dromen. Alleen worden die weggewuifd door haar ouders, zal ze er ooit achter komen waar haar dromen vandaan komen?

De hoofdpersonen zijn Joe en Norma, welke afwisselend aan het woord komen. Hierdoor krijg je een goed beeld van de personages en hun omgeving. De wereld waarin ze opgroeien verschilt heel erg, maar wel hebben allebei hun eigen demonen. Joe gaat gebukt onder het verlies van zijn zusje en kampt met schuldgevoel. Norma voelt zich onzeker en heeft veel vragen die haar niet ouders beantwoorden. De auteur is goed in geslaagd om deze emoties door te laten sijpelen in het boek. Ik voelde dan ook een bepaalde triestheid.

Een ander belangrijk thema wat speelt in het boek is racisme. Hoewel het niet altijd expliciet wordt neergezet door de auteur, laat ze het toch steeds doorschemeren dat Joe in de jaren 60 niet als een volwaardig persoon werd gezien. Ze heeft dat op een subtiele manier laten zien, waardoor je als lezer een beetje kon voelen wat Joe heeft moeten voelen. Door dit thema kreeg het boek nog een extra laag, waardoor er een mooie gelaagdheid te vinden is.

Een prachtig boek met diverse thema’s over verlies, racisme, familie en hoop.