Leven “voor” het leven

We volgen in dit verhaal het koppel Frank en Susan, gelukkig getrouwd op doortocht door Noord-Italië. Hij denkt met het hoofd, eerst zien en dan geloven is zijn motto. Zij volgt haar hart en is één met de natuur. Wanneer ze tijdens hun trip stoppen aan een vervallen villa, komen hoofd en hart tot een botsing. Het is de start van een reis naar het onbekende. De start waar Frank zijn rationeel denken zwaar op de proef gesteld wordt.
Jules Hoenderop heeft een zeer mooie schrijfstijl, bij het lezen kan je je perfect voorstellen wat hij schrijft. Je zit als het ware mee in het verhaal. Reïncarnatie, spiritualiteit en zielsverwanten zijn de rode draad. Je moet hier wel wat voor open staan om mee opgeslokt te worden in het geheel. Ik geloof dat er meer is dat enkel dit leven dat we momenteel leven, ik voelde mij dan ook sterk verbonden met het boek. Doorheen het boek heb je niet het gevoel dat Jules je probeert te overtuigen van. Het leest absoluut niet zweverig, Jules neemt je mee in een tocht door het leven voor het leven dat je momenteel leeft. Is het zo dat je je eigen leven kiest voor je wordt geboren? Wat nemen we mee in het nu vanuit het “voor” nu? Is er een reden waarom we bepaalde angsten hebben? En waarom voelen we ons net tot die ene persoon aangetrokken? Zeer veel vragen waar we uren kunnen over filosoferen en waar Jules probeert een antwoord te bieden in een aantal pagina’s.

Het resulteerde in het prachtige “Joy”. Een boek dat ik met veel plezier en bewondering heb gelezen. Een boek dat ik één ieder kan aanraden wie openstaat voor dit thema. En toch wil ik ook andere uitnodigen om het verhaal met een open geest te lezen. Hij leest vlot en laat je nadenken over de dingen des levens. Ik hoop dan ook dat vele dit debuut van Jules gaan lezen.