Lezersrecensie
Bloedverwant
In Bloedverwant volgen we enerzijds Rebecca en haar dochter Moonflower. Zij zijn al een hele tijd op de vlucht en hun eindbestemming ligt nog niet vast. Wanneer Rebecca onderweg hulp aangeboden krijgt, valt op hoe bang ze is dat iemand Moonflower zou opmerken. Dat intrigeerde mij omdat ik benieuwd was waarom ze op de vlucht waren.
Anderzijds leren we FBI special agent Marc Donner kennen. Hij is ervan overtuigd dat hij al 2 jaar het spoor van een seriemoordenaar volgt. De slachtoffers zijn telkens veroordeelden die door niemand gemist worden, zij hebben een gruwelijke halswonde en worden gedumpt op plaatsen waar amper iemand komt.
Niet iedereen in het team van Marc is overtuigd dat hij een seriemoordenaar op het spoor is. Wanneer er opnieuw een slachtoffer op soortgelijke manier vermoord wordt, krijgt hij een laatste kans om dit verder te onderzoeken. Al heeft dat zware gevolgen voor zijn privéleven.
Het toeval wil dat de man die het lichaam van dit slachtoffer heeft ontdekt, de passant is die Rebecca in het eerste hoofdstuk wil helpen. Omdat haar zenuwachtigheid verdacht overkomt, wordt haar signaal aan de politie doorgegeven. De auteur wist me meteen mee het verhaal in te trekken en tot dan toe had hij mijn volle aandacht.
Naast hetgeen zich in het heden afspeelt, kan je ook enkele door Rebecca geschreven brieven lezen die gericht zijn aan Moonflower. Bij de eerste brieven is het moeilijk in te schatten hoe ze in het verhaal passen; dat bleef vrij vaag. Door het uitblijven van verwijzingen naar wat de aanleiding van dit alles was (zowel in de brieven als in de andere hoofdstukken), zakte voor mij de spanning wat weg en begon ik stilletjes aan mijn interesse te verliezen, terwijl die er in het begin zeker was.
Uiteindelijk spoort Donner Rebecca en haar dochter op met een arrestatie tot gevolg. Wat Rebecca tijdens het verhoor te vertellen heeft, zag ik net zoals wat er gebeurde voor de arrestatie absoluut niet aankomen.
Waar het verhaal zo veelbelovend startte, las ik nadien verder met een gematigd enthousiasme. Ik houd niet van ongeloofwaardige en bovennatuurlijke elementen in een thriller. Tijdens het lezen heb ik liefst het gevoel dat het verhaal realistisch is of dat het verhaal zo spannend is dat ik de tijd niet heb om erover na te denken.
Ondanks dat een groot deel van het verhaal niet aan mij besteed was en ik op wat meer spanning gehoopt had, ben ik er wel van overtuigd dat het boek veel lezers kan bekoren. Als je geen probleem hebt met het bovengenoemde, dan heeft de auteur met Bloedverwant een goed uitgewerkt verhaal met heel wat gruwelijke details voor jou in petto. En eerlijk gezegd: het geheel klopte wel en had toch iets waardoor ik wilde verder lezen.
Helaas was dit boek niet helemaal mijn idee van een goede thriller, maar het is zeker ook geen boek dat ik zal afraden. De naam Moonflower vond ik wel heel vreemd, al bleek het om een bijnaam te gaan. Verder wil ik positief afsluiten met de mooie illustratie in het begin. Illustraties kom je niet zo vaak tegen in een thriller dus dat vond ik een fijn detail.
3,5/5
Dankjewel aan VBK België en LS uitgeverij voor het opsturen van een recensie-exemplaar!
Anderzijds leren we FBI special agent Marc Donner kennen. Hij is ervan overtuigd dat hij al 2 jaar het spoor van een seriemoordenaar volgt. De slachtoffers zijn telkens veroordeelden die door niemand gemist worden, zij hebben een gruwelijke halswonde en worden gedumpt op plaatsen waar amper iemand komt.
Niet iedereen in het team van Marc is overtuigd dat hij een seriemoordenaar op het spoor is. Wanneer er opnieuw een slachtoffer op soortgelijke manier vermoord wordt, krijgt hij een laatste kans om dit verder te onderzoeken. Al heeft dat zware gevolgen voor zijn privéleven.
Het toeval wil dat de man die het lichaam van dit slachtoffer heeft ontdekt, de passant is die Rebecca in het eerste hoofdstuk wil helpen. Omdat haar zenuwachtigheid verdacht overkomt, wordt haar signaal aan de politie doorgegeven. De auteur wist me meteen mee het verhaal in te trekken en tot dan toe had hij mijn volle aandacht.
Naast hetgeen zich in het heden afspeelt, kan je ook enkele door Rebecca geschreven brieven lezen die gericht zijn aan Moonflower. Bij de eerste brieven is het moeilijk in te schatten hoe ze in het verhaal passen; dat bleef vrij vaag. Door het uitblijven van verwijzingen naar wat de aanleiding van dit alles was (zowel in de brieven als in de andere hoofdstukken), zakte voor mij de spanning wat weg en begon ik stilletjes aan mijn interesse te verliezen, terwijl die er in het begin zeker was.
Uiteindelijk spoort Donner Rebecca en haar dochter op met een arrestatie tot gevolg. Wat Rebecca tijdens het verhoor te vertellen heeft, zag ik net zoals wat er gebeurde voor de arrestatie absoluut niet aankomen.
Waar het verhaal zo veelbelovend startte, las ik nadien verder met een gematigd enthousiasme. Ik houd niet van ongeloofwaardige en bovennatuurlijke elementen in een thriller. Tijdens het lezen heb ik liefst het gevoel dat het verhaal realistisch is of dat het verhaal zo spannend is dat ik de tijd niet heb om erover na te denken.
Ondanks dat een groot deel van het verhaal niet aan mij besteed was en ik op wat meer spanning gehoopt had, ben ik er wel van overtuigd dat het boek veel lezers kan bekoren. Als je geen probleem hebt met het bovengenoemde, dan heeft de auteur met Bloedverwant een goed uitgewerkt verhaal met heel wat gruwelijke details voor jou in petto. En eerlijk gezegd: het geheel klopte wel en had toch iets waardoor ik wilde verder lezen.
Helaas was dit boek niet helemaal mijn idee van een goede thriller, maar het is zeker ook geen boek dat ik zal afraden. De naam Moonflower vond ik wel heel vreemd, al bleek het om een bijnaam te gaan. Verder wil ik positief afsluiten met de mooie illustratie in het begin. Illustraties kom je niet zo vaak tegen in een thriller dus dat vond ik een fijn detail.
3,5/5
Dankjewel aan VBK België en LS uitgeverij voor het opsturen van een recensie-exemplaar!
1
Reageer op deze recensie