Nooit meer zoals het was

In Tall Oaks verdween enkele maanden geleden het zoontje van Jess, de 3-jarige Harry. Enkel zij en sheriff Jim proberen de zoektocht verder te zetten, voor de andere inwoners is de verdwijning alweer oud nieuws.

De auteur begon het verhaal met een passage die me nieuwsgierig maakte naar het vervolg. Jim beluistert een van de verklaringen van Jess. Hiermee wordt meteen weergegeven hoe de zaak aan hem blijft knagen.

Daarna vond ik het verhaal maar moeilijk te plaatsen. Er kwamen verschillende inwoners uit het stadje aan bod en daar zaten toch enkele opmerkelijke personages tussen. Er waren ook veel onderlinge connecties. Hoe meer ik over hen te weten kwam, hoe meer ik mijn interesse verloor. Deze hoofdstukken leken nergens naartoe te leiden.

Ik vond wel dat de auteur originele titels aan zijn hoofdstukken gaf. Hij koos voor een zin of enkele woorden uit het betreffende hoofdstuk in plaats van enkel 'hoofdstuk 20'. Ook de cover vond ik heel uitnodigend.

Verder was dit geen boek voor mij. Het einde vond ik teleurstellend gezien ik hoopte dat dat nog iets zou goedmaken. De grote afwezige was voor mij spanning omdat de focus te veel lag op het dagelijkse leven van de inwoners van Tall Oaks. Ik zal dus niet snel een nieuw boek van deze auteur lezen.