Plezante kronkels zorgen voor dynamiek
God is klein geschapen van de Vlaming Tim Foncke (1978) is bizar, humoristisch en zit boordevol absurdistische aannamen. De tekstschrijver en komiek heeft een prachtpen en kan betoverende humor toevoegen aan iedere regel wanneer dat nodig is. Want zijn roman, die de bijzondere geest van protagonist Zaman van Mansbrugge omschrijft, is een pageturner. Foncke is een geboren kunstenaar op papier. Zijn grote voorbeeld is Herman Brusselsmans, met wie hij op 17-jarige leeftijd kennismaakte. Nog steeds is zijn landgenoot belangrijk voor hem. Andersom adoreert Brusselmans deze Vlaamse tekstschrijver van onder andere televisieprogramma’s.
De hoofdpersoon in deze roman is niet bepaald een saaie, kleurloze man. Het lijkt erop dat de ironische afdeling ‘literaire kneuzen’ door schrijver Zaman van Mansbrugge zelf is opgericht. De heerlijkheid van deze volstrekt versnipperde geestige, moedeloze, verwerpelijke en gefrustreerde man, is opmerkelijk te noemen. De lezer gaat genieten van een roes aan onhebbelijkheden. Want die bezit de naargeestige en soms te overmoedige protagonist Zaman van Mansbrugge.
God is klein geschapen is een roman waarin Van Mansbrugge, een voor hemzelf mislukte schrijver, geheel onbedoeld, een roes van eentonigheid portretteert. De lezer maakt kennis met de literaire wereld, immers de letterkundige agent van Zaman van Mansbrugge probeert zijn schrijfpupil te overtuigen dat dat voor hem verstandig is en dat hij in navolging van zijn eerste succesvolle roman Van de kloten koers moet zetten naar een nieuwe bestseller. En juist deze literair agent krijgt dat niet voor elkaar. Zaman van Mansbrugge zet een laatste, definitieve punt achter zijn schrijverschap. Voor hem is het over en uit. In een vertraagd werktempo, bijgestaan door zijn weinig inspirerende vriend Fons, slijt hij zijn dagen vervolgens in een kiosk waar drank meer aandacht krijgt dan de verkoop van kranten en tijdschriften.
Fons, ex-dakdekker, heeft na zijn val duidelijk niet alleen problemen met het formuleren van zijn gedachten, maar ook met alcohol. Samen met Van Mansbrugge acteert hij op een kleine oppervlakte, de krantenkiosk, die iedere dag veelal dezelfde ingrediënten bevat: hoofdzakelijk saaiheid, gecombineerd met veel bier. Zijn frustratie over het leven had hij al in zijn eerste boek Van de kloten van zich afgeschreven, waarin hij mensen om hem heen als personages belachelijk had gemaakt.
Dat Van Mansbrugge met zijn literaire gedachtenkronkels zich na zijn debuutroman heeft omringd met veel tegenstanders, bewijst een citaat uit zijn fanmail. “Ik weet niet wat ik het meeste moet betreuren: dat er uitgeverijen bestaan die boeken uitgeven van mensen die schaamteloos schrijven over drank en seks, of dat mijn zoon zo enthousiast is over zulke boeken. Ik hoorde dat sommige van uw personages een klacht tegen u hebben ingediend. Dat verwondert mij niet. Ik hoop dat uw boek uit de handel wordt gehaald…”
En zo geschiedde dat Tom Foncke, het leven van het hoofdpersonage telkens in een literaire spanningsboog etaleert. Schoppen, schreeuwen, slaan, ja eigenlijk alles ontdekt de lezer in het hoofd van Van Mansbrugge. Stofjes endorfine lijken niet bij opwinding en vrolijkheid van de ex-schrijver los te komen. Zijn leven verandert drastisch wanneer hij volledig in de ban raakt van zangeres Melanie. Terwijl hij balanceert op een dunne draad boven een diepe afgrond, lijkt zij de redding te zijn. En juist met haar ontstaan filosofische gesprekken die nog maar weinig te maken hebben met de dialogen waarin hij met zijn maatje Fons weinig opzocht.
Het bijzondere van Foncke is dat zijn schrijfstijl wonderlijk mooi in elkaar wordt gesleuteld, alsof de lezer gefascineerd naar een bouwsel van legostenen kijkt. De humoristische zinnen worden gevoed met de spinsels die hij wellicht al geruime tijd in zijn hoofd heeft zitten. Want de toonzetting, denkrichting en energieke manier van schrijven, verlossen de lezer van saaiheid. Met een vleugje geestigheid worden veel dialogen opeengestapeld. De roman is de moeite waard voor liefhebbers van ontwapende humor.
Reageer op deze recensie