Lezersrecensie
Een goede start van een hopelijk veelbelovende schrijverscarrière
Deze recensie is eerder verschenen op www.deleesclubvanalles.nl
Ellie en Steve zijn sinds een half jaar samen wanneer ze voor het eerst een weekend weggaan. Ze zijn een opmerkelijk stel: Ellie, studente aan de New York University, jong, bescheiden en Steven, literatuur docent en een rokkenjager.
̈Alleen wij twee, drie dagen lang. Wij twee zonder aan elkaar te kunnen ontsnappen. Ik hoop dat ik het niet verpruts.”
Het huis dat ze voor het weekend hebben gehuurd ligt in een bosrijke omgeving en afgelegen van de bewoonde wereld. Als ze aankomen is het weer slecht. Het sneeuwt en dat zal de komende dagen ook niet anders zijn. Een perfecte locatie om als verliefd stel een paar dagen door te brengen.
Het weekend begint goed en de vonken spatten er van af. Maar is het niet zo dat je iemand pas echt leert kennel als je op elkaar aangewezen bent?
‘Een Lang Weekend’ is het debuut van Laure van Rensburg. Ze is geboren in Frankrijk, maar woonachtig in het Verenigd Koninkrijk. Het boek daarentegen speelt zich af in de omgeving van New York.
Het verhaal is een zogeheten locked room-thriller, een benaming die vaak wordt gebruikt om een verhaal te beschrijven waarin een misdaad, meestal moord, plaatsvindt op een locatie die ‘op slot is’ of ver van de buitenwereld af ligt. Bekende locked room-thrillers zijn ‘In een donker, donker bos’ van Ruth Ware en ‘Achter gesloten deuren’ van B.A. Paris. ‘Een Lang Weekend’ mag zich nu aan dit rijtje toevoegen.
Als beginnend auteur begeef je je op glad ijs wanneer je eerste boek een locked room-thriller is. Een verhaal dat zich afspeelt op één plek wordt wat mij betreft snel saai doordat de vaart er uit gaat. Helaas gebeurt dat naar mijn idee ook in ‘Een Lang Weekend’. En niet één, maar twee keer. Gelukkig herpakt de auteur zich snel en maakt het vervolgens dubbel en dwars weer goed met de lezer.
Afwisselend wordt het verhaal verteld door Ellie en Steven. Opvallend is dat de hoofdstukken waarin Ellie aan het woord is vanuit het ik-perspectief wordt verteld. De hoofdstukken die over Steven gaan zijn vanuit de derde persoon beschreven. Hieruit kan je opmaken dat in ‘Een Lang Weekend’ Ellie de hoofdpersoon is. Ellie’s personage is meer uitgewerkt dan het personage van Steven. Jammer, want tussen de regels door leer je dat Steven in zijn leven het één en ander heeft meegemaakt dat hem heeft gevormd tot de man die hij nu is. Daar had, vind ik, nog een interessant verhaal van gemaakt kunnen worden.
Gaandeweg het boek blijkt dat zowel Ellie als Steven niet helemaal eerlijk naar elkaar toe zijn en kom je er achter wat er speelt. Eerlijk gezegd vond ik geen van de personages sympathiek. Beiden handelen in eigen belang en allebei maken ze verkeerde keuzes. Ze doen meer kwaad dan goed.
Het boek mag met recht een literaire thriller worden genoemd. De auteur speelt met woorden en weet daardoor regelmatig zinnen op het papier te zetten die je meerdere keren wilt lezen.
“…zijn mond opent zich, maar de woorden lopen vast, als insecten gevangen op het vliegenpapier van zijn tong.”
Hoewel ik het verhaal niet ijzersterk vind, is “Een Lang Weekend’ toch wel een goede start van een hopelijk veelbelovende schrijverscarrière.
Ellie en Steve zijn sinds een half jaar samen wanneer ze voor het eerst een weekend weggaan. Ze zijn een opmerkelijk stel: Ellie, studente aan de New York University, jong, bescheiden en Steven, literatuur docent en een rokkenjager.
̈Alleen wij twee, drie dagen lang. Wij twee zonder aan elkaar te kunnen ontsnappen. Ik hoop dat ik het niet verpruts.”
Het huis dat ze voor het weekend hebben gehuurd ligt in een bosrijke omgeving en afgelegen van de bewoonde wereld. Als ze aankomen is het weer slecht. Het sneeuwt en dat zal de komende dagen ook niet anders zijn. Een perfecte locatie om als verliefd stel een paar dagen door te brengen.
Het weekend begint goed en de vonken spatten er van af. Maar is het niet zo dat je iemand pas echt leert kennel als je op elkaar aangewezen bent?
‘Een Lang Weekend’ is het debuut van Laure van Rensburg. Ze is geboren in Frankrijk, maar woonachtig in het Verenigd Koninkrijk. Het boek daarentegen speelt zich af in de omgeving van New York.
Het verhaal is een zogeheten locked room-thriller, een benaming die vaak wordt gebruikt om een verhaal te beschrijven waarin een misdaad, meestal moord, plaatsvindt op een locatie die ‘op slot is’ of ver van de buitenwereld af ligt. Bekende locked room-thrillers zijn ‘In een donker, donker bos’ van Ruth Ware en ‘Achter gesloten deuren’ van B.A. Paris. ‘Een Lang Weekend’ mag zich nu aan dit rijtje toevoegen.
Als beginnend auteur begeef je je op glad ijs wanneer je eerste boek een locked room-thriller is. Een verhaal dat zich afspeelt op één plek wordt wat mij betreft snel saai doordat de vaart er uit gaat. Helaas gebeurt dat naar mijn idee ook in ‘Een Lang Weekend’. En niet één, maar twee keer. Gelukkig herpakt de auteur zich snel en maakt het vervolgens dubbel en dwars weer goed met de lezer.
Afwisselend wordt het verhaal verteld door Ellie en Steven. Opvallend is dat de hoofdstukken waarin Ellie aan het woord is vanuit het ik-perspectief wordt verteld. De hoofdstukken die over Steven gaan zijn vanuit de derde persoon beschreven. Hieruit kan je opmaken dat in ‘Een Lang Weekend’ Ellie de hoofdpersoon is. Ellie’s personage is meer uitgewerkt dan het personage van Steven. Jammer, want tussen de regels door leer je dat Steven in zijn leven het één en ander heeft meegemaakt dat hem heeft gevormd tot de man die hij nu is. Daar had, vind ik, nog een interessant verhaal van gemaakt kunnen worden.
Gaandeweg het boek blijkt dat zowel Ellie als Steven niet helemaal eerlijk naar elkaar toe zijn en kom je er achter wat er speelt. Eerlijk gezegd vond ik geen van de personages sympathiek. Beiden handelen in eigen belang en allebei maken ze verkeerde keuzes. Ze doen meer kwaad dan goed.
Het boek mag met recht een literaire thriller worden genoemd. De auteur speelt met woorden en weet daardoor regelmatig zinnen op het papier te zetten die je meerdere keren wilt lezen.
“…zijn mond opent zich, maar de woorden lopen vast, als insecten gevangen op het vliegenpapier van zijn tong.”
Hoewel ik het verhaal niet ijzersterk vind, is “Een Lang Weekend’ toch wel een goede start van een hopelijk veelbelovende schrijverscarrière.
1
Reageer op deze recensie