Wrede tijden

Het boek “Dochters van Sevilla” van Susana Martin Gijon is een historische misdaadroman dat ons in de jaren 1580 naar het Sevilla brengt. In het begin van het boek krijgen we een opmerking van de auteur warhin hij verteld dat er een bundel papieren van in de 18e eeuw gevonden heeft in Cuerva in een verlaten gebouw. Blijkbaar zou het een getranscribeerd afschrift zijn van een eeuwen ouder manuscript. Dit wordt de rode draad doorheen het boek. En we worden als lezer al direct nieuwsgierig gemaakt. We krijgen te maken met heel veel personages in dit boek maar de belangrijkste personages zijn twee vrouwen nl. Damiana en Carlina .
Damiana is een vrouw van lichte zeden met donkere huid. Zij werkt binnen de beschermde muren op het Plaza de la Laguna in het gerenommeerde bordeel Babylon. Ze is zeer gewild bij de heren. Damiana is een sterke vrouw maar kan langs de andere kant ook haar kwetsbaarheid laten zien. Carlina daartegenover heeft een ander pad gekozen om te overleven. Ze werd zuster Catalina in de orde van ongeschoeide Karmelietessen. Zuster Catalina is een zeer ingetogen vrouw. Een vrouw met haar eigen geloofsovertuigingen en ook haar eigen geheimen. Ze leert in het klooster lezen en schrijven. Als de roodharige prostituee Violente vermoord teruggevonden wordt heerst er grote onrust in Sevilla. Zij was zowat moeder voor de meisjes in Babylon en ze verhielp de meisjes hun kwaaltjes of ziektes met haar kruiden. Door de moord wordt er een vloek uitgeroepen op De Koninklijke vloot. Damiana wil met de hulp van Cataline de dader van de moord opsporen. Maar samen bewaken ze ook een geheim waardoor hun leven ook in gevaar is. We krijgen verschillende perspectieven in dit boek waardoor je er wel bij moet blijven. Een grote hoeveelheid aan personages, een hoog tempo van gebeurtenissen met daartussen geweven de geschiedenis van het Mandikavolk uit de 13e en 14e eeuw. Hoe dit alles samen past, kom je op het einde van het boek te weten. Ik vind “dochters van Sevilla” een bijzondere historische roman. Feiten en fictie zijn hier door elkaar vermengd. De slechte omstandigheden en gruwelijkheden van die tijd worden hier goed in omschreven. Als je dit allemaal leest krijg je kippevel.
Ik kan het niet echt een historische “feelgood”roman noemen. Het is een boek dat het leven van toen beschrijft zoals het was, met alle gruwelijkheden en het verschil tussen arm en rijk. Mensen worden zonder een hand om te draaien gemarteld en moord staat ook op de alledaagse lijst. Kortom een indrukwekkende historische roman.