Lezersrecensie
Mooi debuut
Ik mocht dit boek lezen voor de boekenreizigers.
De cover is een mooi geheel met blauwe gloed van het meer aangevuld met de bomen en het personage wat daar met de rug naar ons toe staat. Het heeft wat mysterieus.
In dit debuut weet Daisy ons mee te nemen in de wereld die voor haar heel bekend is; het blauw van de KLM. De proloog begint lekker en maakt je nieuwsgierig wie dit is. Eveneens zijn er duidelijke onderverdelingen in de hoofdstukken waarbij je bijna precies weet bij wie je bent. over de naam van de collega worden we lang in het ongewisse gelaten. Daarbij ronden de beide epilogen het verhaal mooi af. De hoofdstukken van Sara en de collega zijn chronologisch in het heden geschreven, de hoofdstukken van Madelon zijn chronologisch in het verleden geschreven. In het verhaal zelf komen enkele flashbacks voor. Het verhaal is zeer filmisch geschreven.
We maken in het verhaal kennis met Sara Rijnsma getrouwd met Bouke en purser bij de KLM, waar ook haar vriendin van de lagere school Madelon Vucht getrouwd met Thijs werkt. Beide dames hebben een lang verleden met elkaar. Samen werken ze op een vlucht naar Zuid-Afrika en gaan daar in hun paar dagen rust met collega’s Alex van Duurne, René en Rob op safari in het Pilanesberg Nationaal Park.
Het is een heerlijk vlot leesbaar verhaal die je als lezer een inkijk geeft in de wereld van de stewardessen. Hoewel het niet echt spannend is, is het wel leuk als tussendoortje. Het bied zeker mogelijkheden voor de toekomst, waarbij het van mij zeker wat spannender geschreven mag worden.
Wat jammer is in de hoofdstukken is dat er niet een duidelijke onderverdeling is als je in een andere setting begint. Zo staat Sara een avondmaaltijd voor te bereiden om in de regels er aansluitend na wakker te worden in bed…. Dat is regelmatig teruglezen en wordt op den duur wel storend en afleidend in de vaart van het verhaal. Voor de leesbaarheid van het verhaal zou het fijner geweest zijn als de rechercheurs in zowel Nederland als Zuid-Afrika namen hadden gekregen en niet puur bij hun functie worden blijven benoemd. De terugkoppeling die bij de politie in Zuid-Afrika wordt gedaan, zijn herhaling van eerdere stukken en niet fijn voor de leesbaarheid van het verhaal. Helaas zijn er wel wat ongeloofwaardigheden en onvolledigheden in het verhaal. Toch weet Daisy het einde van het verhaal goed neer te zetten en uit te werken.
De cover is een mooi geheel met blauwe gloed van het meer aangevuld met de bomen en het personage wat daar met de rug naar ons toe staat. Het heeft wat mysterieus.
In dit debuut weet Daisy ons mee te nemen in de wereld die voor haar heel bekend is; het blauw van de KLM. De proloog begint lekker en maakt je nieuwsgierig wie dit is. Eveneens zijn er duidelijke onderverdelingen in de hoofdstukken waarbij je bijna precies weet bij wie je bent. over de naam van de collega worden we lang in het ongewisse gelaten. Daarbij ronden de beide epilogen het verhaal mooi af. De hoofdstukken van Sara en de collega zijn chronologisch in het heden geschreven, de hoofdstukken van Madelon zijn chronologisch in het verleden geschreven. In het verhaal zelf komen enkele flashbacks voor. Het verhaal is zeer filmisch geschreven.
We maken in het verhaal kennis met Sara Rijnsma getrouwd met Bouke en purser bij de KLM, waar ook haar vriendin van de lagere school Madelon Vucht getrouwd met Thijs werkt. Beide dames hebben een lang verleden met elkaar. Samen werken ze op een vlucht naar Zuid-Afrika en gaan daar in hun paar dagen rust met collega’s Alex van Duurne, René en Rob op safari in het Pilanesberg Nationaal Park.
Het is een heerlijk vlot leesbaar verhaal die je als lezer een inkijk geeft in de wereld van de stewardessen. Hoewel het niet echt spannend is, is het wel leuk als tussendoortje. Het bied zeker mogelijkheden voor de toekomst, waarbij het van mij zeker wat spannender geschreven mag worden.
Wat jammer is in de hoofdstukken is dat er niet een duidelijke onderverdeling is als je in een andere setting begint. Zo staat Sara een avondmaaltijd voor te bereiden om in de regels er aansluitend na wakker te worden in bed…. Dat is regelmatig teruglezen en wordt op den duur wel storend en afleidend in de vaart van het verhaal. Voor de leesbaarheid van het verhaal zou het fijner geweest zijn als de rechercheurs in zowel Nederland als Zuid-Afrika namen hadden gekregen en niet puur bij hun functie worden blijven benoemd. De terugkoppeling die bij de politie in Zuid-Afrika wordt gedaan, zijn herhaling van eerdere stukken en niet fijn voor de leesbaarheid van het verhaal. Helaas zijn er wel wat ongeloofwaardigheden en onvolledigheden in het verhaal. Toch weet Daisy het einde van het verhaal goed neer te zetten en uit te werken.
1
Reageer op deze recensie