Lezersrecensie
‘Een prachtig idee, maar een teleurstellende uitwerking’.
Toen ik de achterflaptekst van ‘Our Infinite Fates’ las, was ik direct geïntrigeerd. Een verhaal over vorige levens en een strijd tegen het lot. Dat klonk als een unieke en meeslepende leeservaring. Helaas bleef het boek voor mij ver achter bij de verwachtingen.
Laat ik beginnen met het positieve: Laura Stevens schrijfstijl is poëtisch en sfeervol. Het idee achter het verhaal is origineel en had zoveel potentie. Maar waar het boek had kunnen schitteren in emotionele diepgang en meeslepende spanning, bleef het juist oppervlakkig en afstandelijk voor mijn gevoel.
Een groot probleem is dat Laura de lezer, in mijn ogen, teveel niet relevante informatie geeft zonder echt de tijd te nemen om de personages uit te diepen. De constante wisseling tussen verleden en heden, gecombineerd met hoofdpersonages die steeds van geslacht veranderen, zorgde ervoor dat ik geen enkele band met hen kreeg. En als je als lezer niet emotioneel betrokken raakt bij de personages, wordt het moeilijk om echt mee te leven met hun lot.
Ik voelde het verhaal en de emoties gewoonweg niet.
De eerste helft van het boek vond ik ronduit saai. Het kostte me enorm veel moeite om door te lezen en ik betrapte mezelf erop dat ik steeds afgeleid raakte. In de tweede helft werd ik wel nieuwsgierig naar de ontknoping, maar uiteindelijk voelde het plot te vergezocht en het einde absoluut niet bevredigend.
Kortom, ‘Our Infinite Fates’ had een briljant concept, maar de uitvoering liet te veel te wensen over. Ik had het twee sterren willen geven, maar vanwege het unieke idee en dat ik begrijp waarom andere lezers dit boek mogelijk wel kunnen waarderen, krijgt het op de valreep een extra ster.
Laat ik beginnen met het positieve: Laura Stevens schrijfstijl is poëtisch en sfeervol. Het idee achter het verhaal is origineel en had zoveel potentie. Maar waar het boek had kunnen schitteren in emotionele diepgang en meeslepende spanning, bleef het juist oppervlakkig en afstandelijk voor mijn gevoel.
Een groot probleem is dat Laura de lezer, in mijn ogen, teveel niet relevante informatie geeft zonder echt de tijd te nemen om de personages uit te diepen. De constante wisseling tussen verleden en heden, gecombineerd met hoofdpersonages die steeds van geslacht veranderen, zorgde ervoor dat ik geen enkele band met hen kreeg. En als je als lezer niet emotioneel betrokken raakt bij de personages, wordt het moeilijk om echt mee te leven met hun lot.
Ik voelde het verhaal en de emoties gewoonweg niet.
De eerste helft van het boek vond ik ronduit saai. Het kostte me enorm veel moeite om door te lezen en ik betrapte mezelf erop dat ik steeds afgeleid raakte. In de tweede helft werd ik wel nieuwsgierig naar de ontknoping, maar uiteindelijk voelde het plot te vergezocht en het einde absoluut niet bevredigend.
Kortom, ‘Our Infinite Fates’ had een briljant concept, maar de uitvoering liet te veel te wensen over. Ik had het twee sterren willen geven, maar vanwege het unieke idee en dat ik begrijp waarom andere lezers dit boek mogelijk wel kunnen waarderen, krijgt het op de valreep een extra ster.
1
Reageer op deze recensie