Lezersrecensie
At my window with a broken wing
Ik heb De vlucht van de Raaf van Rein Menke zaterdag mogen ontvangen. Maandagavond daarop had ik het boek uit. Dat terwijl ik nog zelden literatuur lees: daar heb ik heb alle gevoel voor verloren. Kortom, of dit boek is geen literatuur, of het is goede literatuur.
In elk geval is het een goed verhaal (ik heb me onmiddellijk ingeschreven voor het tweede luik). Het is hilarisch, het is triest en tragisch, hier en daar pijnlijk maar in heel veel dingen sowieso herkenbaar, wat in elk geval voor de inleving goed is; maar hoe Rein het voor elkaar heeft gekregen om die structuur erin te krijgen met op de juiste momenten wisseling van tijd, plek en stemming, en dan in het bijzonder de kat-en-muisspellen met Ria (ik heb mijn geld op haar gezet) die op een vaag moment in de toekomst spelen - iets dat ik ook mooi vind, geen duidelijk afgebakende chronologie en dan ook nog eens het niet al te nadrukkelijke leitmotif van de Raaf (eigenlijk kan ik me herinneren dat ik hem maar 1 keer tegengekomen ben, ik weet niet meer waar of hoe, maar het was goed).
Als ik als de neerlandicus die ik ooit was teruglees wat ik in de vorige alinea heb opgeschreven hebben we het over literatuur, maar dat doet er wat mij betreft niet toe. De Vlucht van de Raaf heeft me geraakt omdat het in een hoop opzichten herkenbaar is - keuzes die een mens in zijn leven maakt waarvan hij niet weet wat voor gevolgen ze gaan hebben; keuzes die hij maakt zonder dat hij weet dat het ueberhaupt keuzes zijn; keuzes die hij maakt terwijl hij weet dat het niet goed zal aflopen. Het fanatisme van Rik komt me persoonlijk bekend voor, zij het op andere terreinen. Het is hilarisch zoals Rik met zichzelf en de wereld omgaat, en tegelijkertijd ook triest en tragisch, een spoor van vernieling, verdriet en woede achterlatend, maar ook zo begrijpelijk omdat hij weet wat hij wil (of denkt dat te weten). Beetje schrijnend wel dat hij zo onzeker is over zijn spel, of eigenlijk zijn talent (wat is nou toch eigenlijk talent??), en over zijn voorkomen.
Een lang verhaal om te zeggen: aangenaam verrast door dit boek van Rein Menke. En nou heb ik het ook nog niet gehad over zijn juiste dosering van sarcasme en cynisme. Ik smul ervan.
Ik geef 4 sterren omdat er nog wat te streven moet blijven - en 4 sterren is De vlucht van de Raaf zeker waard.
In elk geval is het een goed verhaal (ik heb me onmiddellijk ingeschreven voor het tweede luik). Het is hilarisch, het is triest en tragisch, hier en daar pijnlijk maar in heel veel dingen sowieso herkenbaar, wat in elk geval voor de inleving goed is; maar hoe Rein het voor elkaar heeft gekregen om die structuur erin te krijgen met op de juiste momenten wisseling van tijd, plek en stemming, en dan in het bijzonder de kat-en-muisspellen met Ria (ik heb mijn geld op haar gezet) die op een vaag moment in de toekomst spelen - iets dat ik ook mooi vind, geen duidelijk afgebakende chronologie en dan ook nog eens het niet al te nadrukkelijke leitmotif van de Raaf (eigenlijk kan ik me herinneren dat ik hem maar 1 keer tegengekomen ben, ik weet niet meer waar of hoe, maar het was goed).
Als ik als de neerlandicus die ik ooit was teruglees wat ik in de vorige alinea heb opgeschreven hebben we het over literatuur, maar dat doet er wat mij betreft niet toe. De Vlucht van de Raaf heeft me geraakt omdat het in een hoop opzichten herkenbaar is - keuzes die een mens in zijn leven maakt waarvan hij niet weet wat voor gevolgen ze gaan hebben; keuzes die hij maakt zonder dat hij weet dat het ueberhaupt keuzes zijn; keuzes die hij maakt terwijl hij weet dat het niet goed zal aflopen. Het fanatisme van Rik komt me persoonlijk bekend voor, zij het op andere terreinen. Het is hilarisch zoals Rik met zichzelf en de wereld omgaat, en tegelijkertijd ook triest en tragisch, een spoor van vernieling, verdriet en woede achterlatend, maar ook zo begrijpelijk omdat hij weet wat hij wil (of denkt dat te weten). Beetje schrijnend wel dat hij zo onzeker is over zijn spel, of eigenlijk zijn talent (wat is nou toch eigenlijk talent??), en over zijn voorkomen.
Een lang verhaal om te zeggen: aangenaam verrast door dit boek van Rein Menke. En nou heb ik het ook nog niet gehad over zijn juiste dosering van sarcasme en cynisme. Ik smul ervan.
Ik geef 4 sterren omdat er nog wat te streven moet blijven - en 4 sterren is De vlucht van de Raaf zeker waard.
3
Reageer op deze recensie
Gesponsord
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder met zijn kenmerkende warmte, scherpzinnigheid en humor.
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
Parijs 1942. Miri ontsnapt aan een razzia en komt terecht op het platteland. Op een nacht krijgt ze een gevaarlijke missie. Slaagt ze erin om zowel haar eigen leven als dat van anderen te redden?
