Lezersrecensie
Een meeslepende roman vol rauwe emoties en tijdloze thema's
Even ter info: Gouden Lotussen zijn ingebonden voeten bij vrouwen in China. Daar werd het gezien als statuur om zo aan een gegoede man te komen. De gemiddelde grootte van de voeten is tussen de 10 en 18 cm. Men begon al met het inbinden op 4-jarige leeftijd.
Ik heb jaren geleden het boek “het Lelietheater” en “Seringenboom” van Lulu Wang gelezen hier komen ook de Chinese tradities in voor en het verhaal wordt verteld vanuit een meisje van 12. Dus als je dit boek goed vond raad ik je aan om deze ook eens te lezen. Bij de bibliotheek zullen deze nog te verkrijgen zijn.
----------------------------------------------
China, 19e eeuw, Kleine Bloem wordt verkocht door haar moeder aan een rijke familie. Ze wordt het dienstmeisje (slaaf) van Linjing (zelfde leeftijd als Kleine Bloem) de dochter van de rijke familie. Maar Kleine Bloem heeft ingebonden voeten maar Linjing nog niet. Linjing is hier en op het borduur talent van Kleine Bloem enorm jaloers en daar begint hun moeilijke relatie gelijk niet goed.
Wat deze roman zo bijzonder maakt, is de rijke gelaagdheid van het verhaal. Yang schuwt zware thema’s niet — slavernij, dwangarbeid en uithuwelijking worden op indringende wijze verkend, zonder dat het verhaal zijn poëtische schoonheid verliest. Het gebruik van traditionele woorden en het Jyutping-systeem voegt authenticiteit toe, terwijl de woordenlijst achter in het boek zorgt dat je als lezer niet verdwaalt.
De personages zijn levensecht en diep menselijk. Kleine Bloem verovert moeiteloos je hart met haar puurheid en veerkracht, terwijl Linjing’s complexiteit je uitdaagt om verder te kijken dan haar scherpe randen. De manier waarop hun band zich ontwikkelt — vol liefde, wrijving en lotsverbondenheid — maakt dat je met hen meeleeft, hun pijn voelt en hoopt op hun geluk.
Yang’s schrijfstijl is beeldend en intiem. Ze schildert scènes met verfijnde details en laat emoties subtiel door de regels heen sijpelen. Elk hoofdstuk voelt als een zorgvuldig geweven draad in een groter tapijt, waarbij de spanning langzaam wordt opgebouwd naar een ontroerende climax.
Het is een boek wat mij bij zal blijven net als de twee boeken van Lulu Wang.
Ik heb jaren geleden het boek “het Lelietheater” en “Seringenboom” van Lulu Wang gelezen hier komen ook de Chinese tradities in voor en het verhaal wordt verteld vanuit een meisje van 12. Dus als je dit boek goed vond raad ik je aan om deze ook eens te lezen. Bij de bibliotheek zullen deze nog te verkrijgen zijn.
----------------------------------------------
China, 19e eeuw, Kleine Bloem wordt verkocht door haar moeder aan een rijke familie. Ze wordt het dienstmeisje (slaaf) van Linjing (zelfde leeftijd als Kleine Bloem) de dochter van de rijke familie. Maar Kleine Bloem heeft ingebonden voeten maar Linjing nog niet. Linjing is hier en op het borduur talent van Kleine Bloem enorm jaloers en daar begint hun moeilijke relatie gelijk niet goed.
Wat deze roman zo bijzonder maakt, is de rijke gelaagdheid van het verhaal. Yang schuwt zware thema’s niet — slavernij, dwangarbeid en uithuwelijking worden op indringende wijze verkend, zonder dat het verhaal zijn poëtische schoonheid verliest. Het gebruik van traditionele woorden en het Jyutping-systeem voegt authenticiteit toe, terwijl de woordenlijst achter in het boek zorgt dat je als lezer niet verdwaalt.
De personages zijn levensecht en diep menselijk. Kleine Bloem verovert moeiteloos je hart met haar puurheid en veerkracht, terwijl Linjing’s complexiteit je uitdaagt om verder te kijken dan haar scherpe randen. De manier waarop hun band zich ontwikkelt — vol liefde, wrijving en lotsverbondenheid — maakt dat je met hen meeleeft, hun pijn voelt en hoopt op hun geluk.
Yang’s schrijfstijl is beeldend en intiem. Ze schildert scènes met verfijnde details en laat emoties subtiel door de regels heen sijpelen. Elk hoofdstuk voelt als een zorgvuldig geweven draad in een groter tapijt, waarbij de spanning langzaam wordt opgebouwd naar een ontroerende climax.
Het is een boek wat mij bij zal blijven net als de twee boeken van Lulu Wang.
1
Reageer op deze recensie